Obraz
5 (45)

17

Zgodnie ze wzorem (2 6) maksymalny błąd mocy użytecznej N,. przyjmuje postać:

r 3N,		dNe "
-- An	4-
on		oMi;

a po wyznaczeniu pochodnych cząstkowych i uporządkowaniu wyrażenia:

AN_C = ±2n(M₀ • An + n • AM,,).

Podczas badań na hamowni silnikowej moc użyteczna N„ rozwijana przez silnik jest w przybliżeniu równa mocy N_h wydzielanej na hamulcu (przy połączeniu silnika z hamulcem bez pośrednictwa skrzyni biegów). Moc ta (szczególnie w starszych typach hamulców) może być wyznaczona z zależności:

N_h=-^pŁ,    (2.10)

k

gdzie:

Ni, - moc wydzielana na hamulcu, kW (w starszych konstrukcjach w KM),

P - siła odczytywana z tarczy dynamometni hamulca, N (lub w kG), n_h - prędkość obrotowa w'aiu hamulca, obr/s (lub w obr/min), k - stała hamulca wynikająca z jego konstrukcji i zastosowanych jednostek, podawana przez producenta.

Przykład obliczeniowy

Wysokoprężny silnik spalinowy współpracuje z hamulcem wodnym typu Jun-kers. Z danych podanych przez producenta hamulca wynika, żc moc N_h można

obliczyć ze wzoru:

“    33300 ‘

przy czym. jeśli siła P będzie wyrażona w N, prędkość n_h w obr/min. to moc N_h będzie wyrażona w kW.

W trakcie badań silnika w jednym z punktów pomiarowy ch uzyskano wartości: P = 632 N. ni,= 2160 obr/min.

przy czy m błędy bezwzględne wyznaczania tych wielkości, wynikające z dokładności zastosowanych przyrządowy

AP = ±2 N. An - ±14 obr/min