20066 lepnica

Caryoph yllaceae

Silene • lepnica

Si/ODG d Cd U llS    Alpy, arkt. cz. Azji

lepnica bezłodygowa 'Floribunda'

Płaskie, „mchowe" poduszki wysokości 1 3 cm. Liście wąsko-lancetowate, intensywnie zielone. Kwiaty różowe, na krótkich szypułkach, rozwijają się w maju czerwcu.

Odmiana obficiej kwitnąca niż gatunek rosnący w wysokich partiach gór. W ogrodzie skalnym nadaje się do obsadzania szczelin i luk między kamieniami. Najlepsze podłoże to mieszanka żwiru, próchnicy, okruchów skalnych i niewielkiej ilości lekkiej gliny. Zawartość wapnia niekonieczna (odczyn obojętny). Podłoże powinno być dość wilgotne, szczególnie latem. Stanowisko słoneczne, lecz od strony południowej ocienione. Mrozoodporność duża. Konieczne częste dzielenie (odnawianie) poduszek, gdyż starsze są mniej żywotne.

Rozmnaża się łatwo przez sadzonkowanie pędów (małymi pęczkami) w inspekcie. Również nasiona z jesiennych wysiewów wschodzą dość dobrze, a siewki szybko rosną.

Europa

Si/ene a/pestris

syn. Heliosperma alpestre

lepnica alpejska

Luźna darń wysokości ok. 5 cm (bez kwiatów). Liście lancetowate, długości 2-4 cm, zielone, gładkie. Pędy kwiatostanowe wysokości do 20 cm. Kwiaty białe, średnicy 1,5 cm o wcinanych płatkach, zebrane w luźne kwiatostany. Kwitnie dość obficie i długo w czerwcu-lipcu.

Łatwa w uprawie, niewybredna, znajdująca zastosowanie na skarpach, murkach, rabatach. Potrzebuje większej przestrzeni, gdyż „rozłazi się” podziemnymi łodygami. Dobrze rośnie na lekkich, przepuszczalnych, średnio wilgotnych glebach zasobnych w wapń. Stanowisko słoneczne i półcieniste. Mrozoodporność bez zastrzeżeń.

Rozmnażanie przez podział, odcinanie rozłogów lub jesienny wysiew nasion.