2012 12 18 14 30

Mjmlidw (H. 6—7. 6—6). Układom takim mott towarzyszyć SB _l>rw a pomocą prastmni. Budynek lub zespół budynków mogą nk 1aWBSSgj w otoczenie pozostałych lub teł mogą stanowić dominantą. Budynek Kjg| Ig w dwóch wnętrzach Jednoczy je bardzo mocno, przyciągając uwagą okn^Jl ł nadijąt charakter Jednemu 1 drugiemu wnętrzu. Mołe on znajdowsć «kK9| ayCh ustawieniach w stosunku do przestrzeni wnętrz, do stron Iwtata. 1 i odwiezieni^ a takie do kątów patrzenie w pionie, które mogą być zuDtłuJ*

ltaT e takie od kątów patrzenie w obu wnętrzach (IL 6—9).

Dominanta moda być umieszczona również Jak gdyby na zewnątrz obu wnąt^ j|ł ted stanowić przegrodę pomiędzy nimi (il. 6—10).

Bezpośrednie sąsiedztwo I pełna widoczność obiektu sprzęgającego oru łąan^ przez otwarcie spinające zasługują równie! na nazwę sprzężenia bezpolredh^ (lL 6—1| do 6—13). jeśli budynek stanowi przegrodę pomiędzy dwoma wnątncM tworząc jednocześnie ściany Jednego I drugiego, a wnętrza nie łączą tlą prze otwarcia, zmuszając do przejścia z jednego do drugiego poza nimi — można |t narwać przylegającymi; wnętrza takie mimo najbliższego sąsiadowania w ptak nie są powiązane bezpośrednio przestrzenią.

Oddziaływanie takich układów Jako element przestrzeni miejskiej zaobserwować mołsa w bardzo wielu dzielnicach mieszkaniowych wzniesionych po li *ojnk światowej (ii. 6—14). Terenem powstawania wnętrz przylegających jest tak iww

6_11-^6_13. Newe Tjcfcr. Cumtnmm SpntMi

faezpofrmdnm a po■ot^ crsecń hn&sfcawr «-nofc eh. wznoszących uf pooetf respotem asAacewyak. Miru leżnie od ipoftai hrr»n<r«ifairŁ w caraete pdbto-nym aa połwdeie W encraa zsspóI qafc bfrfrw scwarłj# w AAkkk widokach j^cftaui p».

średnia