24737 P5050062

\fticvir icn wHwidii się nfmitptiwi

Ait*	zasługuje i
ran	i Ich dojna
CM	Grcłis
KM	go. iarn-sty
im	RraJf/s
P°	*kich (k W
0*	motswów zti
ker	insrmn
t%4!	Fwarwt Bąsc!
s/<	arcydzieła •

.......—>»*zncj^,‘. Mh

ealizaęji „malarskiej

zaplecza i inirieilH

jiKjp) realizatorów tego wnbiinrp) przedsięwzięcia**. 3 arnimlirłi intnnutonW zawładną wvobrażnią malarzy ^ ntrtninilHi i nktrrland/klrh XVI wieku* . Niektóre i» nrfi utrlU kariery w nulanmit¹ XVII i XVIII wieku. M$gj

elementy, dzięki kt^ j‘/vlf swoje ni< /aponin_u.

oimtnincgi

a więc >i stwor.

P»

sic

wć

oh

en

nc

/I

eh

sp

<h

PI

sv

P

%Ć

b.

Kolejmm pmkładem, który chciałem tutaj przypomnieć, są intan. / MwrodelU Milki Gttinigi w I.ukre. Chodzi o zespół 14 wedut architeh, nir/nv< h miasta iLukktj postrzeganych przez u. łojone masywne marle* okiennice (ii. 9). Zespół ten znajdował się pierwotnie w kap!, Paiaz/o drgłi An/iani u I.ukcc. skąd po jej zburzeniu przeniesiony zos. .ii. prezbiterium kościoła Santa Giustina, aby w roku 1876 trafić do wy, mnianego muzeum^-.

Ohieki te n. w przećiwieristwie do tirbiriskiego, jest sygnowany i da; . v«.jm jest dziełem inknisutomw lukkiatiskich Ambrogia Pucci i jego brr \_K cola. Ten ostatni, który kończył dzieło opatrzył je sygnaturą i datą; Ar-§ brogio 3 .Yiccoło Pucci - 1529"*”. Jeśli zatem przyjąć, że koncepcja fc piwsuła około roku 1520, to dystans czasowy, jaki ją dzieli od intarsji 11> na wiTiost niemal pół wieku. Jest zatem dziełem innego pokolenia, dr, ■■ jego związki z florenckim środowiskiem nie podlegają dyskusji.

Najciekawsza, z naszego punku widzenia, jest weduta na Canto Pu [ zotorelli z umirszomm na parapecie metalowym wazonie z goździkien

Por. (Ji Strrling. op.cit.. s. 32 - dostrzega znaczne analogie tej dekoracji i ił i P. ji pompejariskiin.

" Por. tamp. 9.

Por. tai. SterJing, op.cit., s. 50. Stolik z dwoma półkami zastawiony instrumentu i i- ’ • '    • Hansa Holbcina (J533) z National Gallery w I-ondenio j<M ,oi |

tętn* i intarsji włoskiej.

Np. Evaristo Baw hmis. Instrumenty muzyczne nu stole, ok. 1660, Musćć Koya! des Bar* Bruksela; Giuseppe Maria C,'respi, Półki biblioteki, ok. 1710—1715, Conseryatónp di Muv-(>B Martini, Bologne (reprodukcje tych bardzo znanych dzieł znajdują się w: (li. H opcit.. tabl. 66 i 91).

¹' Por. 1. Belli Baisali, Guido di Luccu (1953), Lucca 1970, s. 167—168, ii. 27-28iP§ tak/c-; fliienic-Bccker, AUgemanes lexiktm der bildenden Kunsller, t. 27, s. 440.

'' Por. 1. Belli BarsaJi. op.cit., s. 167-168.

oku# M /ł>ll/<»iic do tych, jakie maja martwe natury nldrrlandz-yV*ni<-"    H wirku i wynoszą: 74.3 x 43.6 cm. Natomiast wysokość

4>o }< cni''. Bukiet jest raczej „wątły": składa się z jednej m/ga-|₍₎₎|    * ,_1;i ktdrrj widnieją dwa kwiaty: jeden — w pełni rozwinięty;

9. Ambrogio i Niccoló Pucci, Okno z bukietem i widokiem na i.ukkf, intarsja, przed 1529, Museo dcl la Viila Guinigi, l.ukka, fot. wg: i. Belli Barsali, Guido.... il. 28

¹⁷ Dane te zawdzięczam uprzejmości dr. Masklmo Bertdiućciego, kustosza Muzeum w Luk-- za co serdecznie dziękuję.