Skan (4)

Boży formułuje się na nowym fundamencie i ogarnia wszystkich wiernych (pogan, Żydów) i związał go z Jezusem. Wg Mt Jezus buduje Kościół etapami:

Etap I - Jezus - uczniowie - wybór Dwunastu - prymat Piotra Etap II - Kościół a Izrael

Etap III - związanie Kościoła z tajemnicą paschalną. Ojcowie Kościoła zawsze podkreślali, że zrodził się on z przebitego boku Chrystusa.

Przymierze pod Synajem

Aby bardziej podkreślić zakorzenienie Kościoła w ST, trzeba omówić terminologię i przebieg Przymierza pod Synajem (Wj 24, 6n).

Przymierze z hebr. Berit, gr. diateke (LXX) zakłada dwie strony. Elementy przymierza:

1)    akt woli

2)    potwierdzenie przez zewnętrzną ceremonię (np. podanie ręki - Ez 17, 18; zamiana szat - 1 Sm 18, 4; wspólny posiłek - Rdz 26, 30-31; obrzezanie - Rdz 17, 10; pokropienie krwią- Wj 24, 7-8).

W Wj zawarte są dwa obrzędy Przymierza pod Synajem:

1)    Wj 24, 1-2 - święty posiłek w obecności Jahwe: Mojżesz, Aaron i Starsi

2)    Wj 24, 3-8 - Mojżesz przygotowuje ołtarz, 12 stel (symbolizujące 12 pokoleń Izraela). Ofiara całopalna - całkowite oddanie się Izraela. Ofiara biesiadna -świadcząca o łączności, kropi ołtarz krwią a potem lud. Krew miała doniosłą wymowę teologiczną, wg mezopotamskich podań jest ona boskim elementem w człowieku, a u semitów i ST, była uważana za siedlisko życia - Kpł 17, 11. Ofiara z ludzi zostaje zamieniona na ofiarę ze zwierząt, czego przykładem jest historia Izaaka i Abrahama. Ps 51 - „pokropię cię hizopem a staniesz się czysty” powstał ok. VI w. przed Chr. pokropienie krwią symbolizuje bliski związek ludu z Bogiem.

Przymierze u Mt: Mt 26, 28.

12 Apostołów - Nowy Lud Boży (12 stel),

Tam Góra Synaj - tu Kalwaria Krew cielców zastąpiona Krwią Jezusa

Czas. laos zastąpił Mt czas. ethnos. Widzimy więc tutaj relacje typu (ST) i antytypu (Jezus - NT). Zawsze przeważa antytypu, np. tekst u św. Pawła w Liście do Rzymian o Adamie (typ) i Chrystusie (antytyp). Stary Lud Boży (typ) i Krew Jezusa (antytyp).

Różnica między Starym i Nowym Przymierzem podana jest w Hbr 8, 6-13.

Egzegeza tekstu Mt 19,16-22²⁴ (Bogaty młodzieniec)

Mt 19,16: „...pewien człowiek...”

Mt i Mk nie określają bliżej kim był ów człowiek. W tekście greckim jest użyty liczebnik główny eis - pewien, jeden. Niektórzy egzegeci uważają, że ze względu na zwrot Mk 10, 20 („przestrzegałem od mojej młodości...”) i Mt 19, 20 („odrzekł młodzieniec...”) i Łk 18, 18 („pewien dostojnik...” - tis archont) można mówić o młodym człowieku, a idąc za Łk można stwierdzić, że miał wysokie stanowisko. Mógł więc być urzędnikiem, przełożonym Synagogi, przełożonym żydowskim. Informacja Łk że był zwierzchnikiem może pochodzić z tradycji ustnej.

²⁴ Teksty synoptyczne: Mk 10, 17-22; Łk 18, 18-23

12