Wybór najbardziej odpowiedniego materiału zależy od parametrów i konstrukcji przekładni, wymiarów pasa i innych czynników. Stosowane są pasy: skórzane, tkaninowo-gumowe, balatowe, tekstylne, z tworzyw sztucznych i stalowe.
Pasy skórzane wyrabia się głównie ze skór wołowych; mimo wielu zalet są one dość rzadko stosowane, m.in. ze względu na wysoką cenę.
Pasy tkaninowo-gumowe (PN-81/C-94148) wykonuje się z kilku warstw tkaniny, nawulkanizowanej gumą; tkanina jest elementem nośnym, a guma skleja warstwy tkaniny i zapewnia duży współczynnik tarcia. Pasy te nie wytrzymują dużych przeciążeń (możliwość zerwania).
Pasy gumowe i balatowe (ze specjalnego naturalnego kauczuku) mają warstwę nośną z tkaniny bawełnianej lub sznurka kordowego; ich własności są zbliżone do pasów tkaninowo-gumowych i zależą głównie od gatunku gumy.
Pasy tekstylne bawełniane lub wełniane (tkane lub szyte) wykonuje się z kilku warstw impregnowanej tkaniny; są one giętkie i sprężyste, odporne na większość chemikaliów.
Pasy z tworzyw sztucznych poliamidowych mają wysoką wytrzymałość, zwiększaną dodatkowo przez wtapianie w pas linek stalowych; cecha ta pozwala na zmniejszenie wymiarów przekładni. Dla polepszenia ich przyczepności stosuje się wykładziny ze skóry lub tkanin.
Pasy stalowe, wykonywane z taśm o grubości 0,3 -h 1 mm, są stosunkowo rzadko stosowane. Ich zaletą jest wysoka wytrzymałość, a podstawowymi wadami — duża sztywność giętna i mały współczynnik tarcia. Para-
Rys. 13.5. Złącza pasowe: a, b) zszywane, c, d) z łącznikiem metalowym (c — półsztywnym, d — przegubowym) [3]
341