27422 X3e50dd737p04

~2~

\

Przy gotowanie form.

Ściany ubijane są w przenośnych, rozbieranych formach, składających się każda z 2—ch oddzielnych ścianek. Każda ścianka, wysokości 50 -60 cm. zbita jest z 2 lub 3 desek grubości 5/4 cala /30 mm/, wzmocnionych poprzecznie przybitymi kawałkami desek /rys,1-a/.

W celu połączenia 2--ch ścianek w formę, w dolnej części ścianek, na wysokości 15 cm. wykonane są w poprzecznych deskach otwory, przez które przechodzą ściągacze, utrzymujące ścianki w odpowiedniej od siebie odległości, równej grubości ściany. Ściągacze mogą być wykonane albo z żelaza, albo z drzewa.

V: pierwszym wypadku używamy pręta z żelaza okrągłego grub.8 do 10 mm., w jednym końcu zagiętego w formie rączki, w drugim zaś nagwintowanego do zakręcania śruby. W drugim wypadku używamy łat drewnianych /jak do krycia dachu pod dachówkę/, do jednego końca których przybite są kawałki drzewa, uniemożliwiające wysunięcie się łaty z otworu ścianki, w drugim zaś końcu, odpo -wiednio do grubości ubijanej ścianki, wycięte są otwory do za -łożenia klinów, wykonanych z twardego drzewa /rys.I-c/.

W górnej części ścianki formy nie posiadają łączących prętów lub łat, gdyż te przeszkadzałyby przy ubijaniu, dla przeciwdziałania zaś odchyleniu się ścianek przy ubijaniu za -kładamy na krawędzie ścianek poprzeczki, wykonane z drewnianych klocków z wycięciami rozstawionymi odpowiednio do grubości ubijanej ściany /rys.l-d/.

Na rys.1-a pokazany jest komplet ścianek, zaś na rys.l-b pokazano ustawienie form do ubicia węgłów budynku i połączenia ścian zewnętrznych z wewnętrznymi. Związanie ścianek w narożniku wykonane jest za pomocą¹ 2-ch uchwytów drewnianych, pokazanych na rys.1-e.

Przy wykonaniu budowy zachodzi konieczność" wy konania krótkich dodatkowych form na 1 lub 2 ściągacze, długość ich jednak uwarunkowana jest wymiarami planu budynku.

Glina.

Do wykonania ścian winna być użyta glina chuda, chudsza niż używa się do wyrobu cegieł. Do tego celu najbardziej nar. daje się glina powierzchniowa po odrzuceniu darni. Glina tłusta, a szczególnie ił, nie nadają się do roboty, gdyż trudno ubijają