Etiologia. Grzyb Puccinia gramims jest gatunkiem dwudomowym o pełnym cyklu rozwojowym. Na zbozach i trawach występują uredinia i telia. a na berberysie spermacja łecja. Urediniospory sa jednokomórkowe, elipsoidalne, jasnobrunatne. pokryte droony-mi, ostro zakończonymi brodawkami. Telio-spory sa dwukomórkowe. buławkowate lub wrzecionowate, osłonięte grubą i ciemnobrunatną ścianą. Górna część ściany jest zgrubiała. Teliospory są osadzone na dość długich trzonkach. Obok typowych teiicspor dwu-komórkowych grzyb tworzy w osobnych skupieniach teliospory jednokomórkowe, tzw.
mezospory. które przez dłuższy czas pozostają pod skórką źdźbła lub pochwy liściowej. Ecjospory są jednokomórkowe, kuliste lub wieloboczne. jasnożółte. pokryte małymi brodawkami.
Grzyb P. grammis występuje na różnych gatunkach roślin w formie wyspecjalizowanych form pasożytniczych. Dotychczas wyodrębniono 9 form wyspecjalizowanych gatunku P. gra-minis. w tym 3 na zbozach oraz 6 na różnych gatunkach traw. Główne formy wyspecjalizowane grzyba są następujące:
■ P. graminis i. sp. triłici Erikss. et Henn. na pszenicy, jęczmieniu i licznych trawach. . .
Tabela 11.6 Etiologia, objawy i cykle rozwojowe rdzy zbóż
Objawy na zbozu rdzy w stadium |
i | ||
Nazwa choroby | |||
i grzyba |
II - urediniospor |
III - tełiospor |
stadia rozwojowe n<vl |
Rdza żdżbłowa zbóz 1 traw Puccinia graminis Pars. |
rdzawobrunatne kreski na źdźbłach liściowych, u owsa także na liśc-ach |
brunatnoczarne smugi na źcźbłach 1 pochwach liściowych |
O-HI-III S j -«■ ,Jt |
Rdza brunatna pszenicy Puccinia racondita Rob. ex Desm. f sp tntrci (Erikss.) C O. Johnson |
2ółtobrunatne poduszeczki na liściach pszenicy |
brunatnoczarne plamki na dolnej strome liści pszenicy |
O-I-INII mała rola stadiów 0.1 i III S*' |
Rdza brunatna żyta Puccinia recondrta Rob. ex Desm. f. sp racondita |
rdzawobrunatne poduszeczki na liściach żyta |
brunatnoczarne plamki na dolnej strome liści żyta |
O-HI-III mała rola stadiów 0.1 i III |
Rdza jęczmienia Puccinia horaei Otth |
bardzo drobne oodu-szeczKi c oarwie zołto-pomaranczowet lub jasnorozawej na Iśaacn jęczmienia |
czarne, drobne punkty na dolne; stronie lisa. przykryte skórką |
O-I-II-III mała rola stadiów 0.1 i III |
Rdza żółta zbóż i traw Puccinia striformis Wesiend |
bard20 liczne, zołto-pomarańczowe ooduszeczk:. gęsto ułożone szeregami na liściach, kłosach, p lewkach i oścach, czasem na sarnach |
brunatnoczarne drobne kresie na do;ne; strome liso. pochwach* liściowych i źdźbłach |
II-III h- |
Rdza koronowa owsa Puccinia coronata Corda |
pomarańczowe, oość duże. wydłużone oodu-szeczki na hścach i pochwach irsa owych |
czarne, błyszczące, dość duże. kreskowate plamki, pokryte skórką, głownie na dolnej strome liści |
O-I-INII |
Cykl rozwojowy rdzy | |||
żywiciele stadium 011 (spermacja i ecjospory) |
żywiciele stadium II i III (urediniospory i teliospory) |
zimowanie |
czas kiełkowania |
głownie beroerys zwyczajny ’ (Bertteris vułgaris) |
żyto. pszenica, jęczmień, ow es i liczne gatunki traw |
teliospory na resztkach roślin |
wiosna |
gatunki rutewki (Thalictrum sp.) |
pszenica |
di<ariotyczna grzybnia i uredinia na ozimirach 1 samos .a wach |
lato i wiosna: mała rola w rozwoju choroby |
farbowmk lekarski lAnchusa officir.aiis) i krzywoszyj polny (Lucopus arve.nsis) |
żyto |
•• |
lato. jesień i wiosna; mara rola w rozwoju choroby |
gatunki śniedka (Orni-thogalum sp.) |
jęczmień |
wiosna mała rola w rozwoju choroba | |
nieznane stadia 0 1 |
pszenica, żyto. jęczmień i różne gatunki traw |
•• |
częsoowo lato oraz wiosna; nieznany drugi żywiciel |
szakłak pospolity (Rhammus cathartca) i kruszyna («Frangula alnus) |
owies i rożne gatunk* traw |
teliospory na resztkacn roślin • dikariotyczna grzybnia w wieloletnich trawach |
wiosna |
■ P grammis f. sp. secalis Erikss. et Henn. na życie i licznych trawach
■ P. graminis f. sp. avenae Erikss. et Henn. na owsie oraz różnych gatunkach traw.
Każda z form wyspecjalizowanych ma liczne patotypy, Puccinia graminis f. sp. tritici ma ponad 300 patotypów. a pozostałe formy po kilkadziesiąt
Głównym mechanizmem powstawania nowych patotypów grzyba P. graminis jest ich krzyżowanie się w spermogoniach. Ze zjawiskiem tym wiąże się rola Derbersu. nie tylko jako drugiego żywiciela, stanowiącego źródło pierwotnego zakażenia zbóż. lecz także jako wylęgarni nowych patotypów grzyba. Nowe patotypy rdzy mogą również powstawać przez mutacje i hybrydyzację somatyczną, jednak mechanizmy te prowadzą przeważnie do zmienności nietrwałej i mają mniejsze znaczenie.
Cykl rozwojowy. W rejonach o chłodniejszym klimacie, między innymi w Polsce, grzyb P graminis zimuje w postaci teliospor. W ciepłych rejonach Ameryki Północnej. Azji i Australii grzyb ten może również zimować w formie urediniospor na oziminach i samosiewach. Okres spoczynku teliospor zostaje przełamany przez kolejne ocieplenia i mrozy, po czym
289