32

29

Przedmiotowa krytyka powszechnie zarzuca Bobrowiczowi spekulacyę na ludzką próżność. Największą (względnie) wartość ma w tern dziele roz

29

prawa Lelewela o heraldyce, zamieszczona (w wydanym na ostatku) tomie pierwszym.

fig 46.

Niestety i pod względem heraldycznego kunsztu „Herbarz Polski", dzieło na wielką (10 tomów dużej ósemki) zakrojone skalę, nie odpowiada tym wymaganiom, które subskrybenci mieli prawo postawić kosztownemu zagranicznemu wydawnictwu; większość naszych dziedzicznych dziwolągów heraldycznych, a przedewszystkiem oczywiście aheraldyczne, cudaczne puklerze (fig. 45 i 46) i profilowe cymery na hełmach de front (fig. 47) znów się tu z nużącem powtarzają natręctwem. Szpetne — a co główniejsza — całkiem niemożliwe w praktyce są również niektóre typy hełmów o szyjach jak fujarki a pudłach jak dynie (fig. 48); udusiłby się

fig. 47

w tern nawet kościotrup. Absurdem heraldycznym są także niektóre typy labrów, roztoczonych nie od hełmów lecz od tarcz (fig. 45 i 46), nię-