33994 ScannedImage 57

167 «

ńuehów zmarłych i. pr-ssoćkółi.-, by skłonić lok do odebrania. od Chryatusa-M&nupa cargo i przekazania ero ich potomkom żyjącym na ziemi. Na grobach ustawiano wał© stoliki przykryte białym płótnom, kładziono na nie kwiaty oraz dary pokarmowa i ty toń, Ułożono epeojaine woswani*. na cześć tJushć* i przodków* V nielttór;ych wioskach niszczono ogrody, zabijano świnie i p&lonc evą własność, aby zrobić na przynoszących oargo

i ,    •    |    '

przodkach wrażenie, że ludność Jest naprawcie uboga i że rzectzywiśole potrzebują pomcoy od nioh w formie cargo,, Po drugie, przywrócono do życia dawny tradycyjny tanieo letub (stąd nazwa kultu), uchodzący rf tradycji ludności z okoiio 5«k za specjalny dar Manwpa dany u zarania dziejów. Przy wykonywaniu tańce. należało ubrać eif w tradycyjne stroje, jak np. głowę ustroić w ptasia pióra, wymalować twarz, przyozdobić się w kości, muszle,. kwiaty i l.iśoi* krotonu, biodra zaś owinąć pasom. Taniec posiadał jedną cechę charakterystyczną, tę mianowicie, że niektórzy spośród wykonujących go nieustannie się trzęśli (rytualna drgawki) oraz błaznowali, Znaczenie tańca letub było oo najmniej dwojakie. Był on poświęcony Jezusowi-Maimpowi i wykonywany w jego imię oraz miał na oelu oddanie osoi zmarłym, dlatego był wykonywany głównie przy obrzędach pogrzebowych. Uważano, że właśnie w czasie wykonywania tańca można otrzymać wiadomość od przodków o mającym nadejść cargo.

Kult rozszerzał się w latach 1939-19^1 bardzo szybko i ogarnął również rejony działalności misjonarzy protestanckich (Madang, Noba-nob)j obrzędy kultowe przenoszone były z wioski do wioski, a stosunek zwolenników kultu wobec administraoji i misji stawał się coraz bardziej niechętny lub nawet wrogi. Odmawiano współpracy z Białymi, stosowano bierny opóx‘ wobec niob. i szukano możliwości polepszania sytuacji ekonomioznoj tylko przez interwencję przodków. Vielu rodzimych pomocników misji i pracowników administracji było związanych z kultom, co bardzo utrudniało przedsięwzięcie Jałciejkolwiek akcji mająoej na celu wyoiczenie głoszonych idei. Gdy jeden z nauczycieli z Nobanob

starał się przekonać miejscową ludność o niesłuszności ideologii kul-

U U

tu, powiedziano mu: wszyscy Biali nas oszukują, misjonarze także .

Chociaż kult letub szerzył się bardzo szybko, to jednak w przeciwieństwie do kultu Mambu nie wykształcił struktury scentralizowanej organizacjij były wprawdzie pewne próby przyjęcia przez poszczególnych liderów wioskcwyoh nadrzędnej pozycji w kuloie, jednakże żaden z nich nie został zaakceptowany przez ludność. Np. Kaut z Kauris głosił, że jest Apostołom Pawłem i utrzymuje tełefoniczne połączenie z niebem; po wylądowaniu zaś w Madang Japończyków (19^2) ogłosił się królem Madang**, jednakże nie oieszył się z tego powodu zbytnim powa-

R. Inselraann, dz.oyt., s. 115-