Metody programowania sieciowego wprowadzono w końcu lat pięćdziesiątych, a ich wielość i różnorodność sprawiła, że dzisiaj należy dokonać ich klasyfikacji. Ze względu na strukturę logiczną metody sieciowe można podzielić na metody sieciowe o strukturze logicznej zdeterminowanej (sieci typu DAN1) i o strukturze logicznej stochastycznej (sieci typu GAN2). W myśl tak przyjętego podziału będziemy rozważać modele sieciowe przedsięwzięć.
Przez przedsięwzięcie rozumie się zorganizowane działanie ludzkie zmierzające do osiągnięcia określonego celu, zawarte w skończonym przedziale czasu z wyróżnionym początkiem i końcem - oraz zrealizowane przez skończoną liczbę osób, środków technicznych, energii, materiałów, środków finansowych i informacji.
Do określenia struktury przedsięwzięcia niezbędne jest zdefiniowanie jego podstawowych elementów składowych, tj. zdarzenia i czynności. Zdarzenie to zjawisko fizyczne, zlokalizowane za pomocą punktu geometrycznego w czasie i przestrzeni, a w modelu sieciowym oznacza osiągnięcie stanu zaawansowania prac przy realizacji przedsięwzięcia. Zdarzenia przedstawiamy graficznie za pomocą kółek lub innych figur geometrycznych, np. rombu. Czynność - to dowolnie wyodrębniona część przedsięwzięcia charakteryzująca się trwaniem, terminem rozpoczęcia, zakończenia oraz ilością zaangażowanych do jej wykonania środków. Obrazem graficznym czynności są strzałki (wektory). Kierunek strzałki wskazuje kierunek przebiegu czynności w czasie. Zależności pomiędzy zdarzeniami i czynnościami określają strukturę logiczną modelu sieciowego, która może być zdeterminowana, jeśli w trakcie realizacji przedsięwzięcia wszystkie czynności przedstawione w sieci są zrealizowane, lub stochastyczna, jeśli w trakcie realizacji przedsięwzięcia bierze udział tylko część czynności przedstawiona w sieci, z określonym, większym od zera prawdopodobieństwem.
Do najbardziej znanych metod analizy sieciowej DAN należą CPM (Crilical Palli Mclhod), jej rozszerzenie o analizę czasowo-kosztową CPM-COST, PERT (Program Evaluation and Review Technique) oraz PERT-COST. W rozważanej klasie metod sieciowych optymalizacja przedsięwzięcia polega na:
a) wyodrębnieniu i zestawieniu wchodzących w jego skład czynności (zadań cząstkowych);
b) ocenie parametrów poszczególnych czynności i zdarzeń (czasu, nakładów lub innych parametrów addytywnych);
c) konstrukcji sieci zależności technologicznych;
d) wyznaczeniu podstawowych charakterystyk sieci dotyczących zarówno poszczególnych czynności i zdarzeń, jak też całego projektu;
e) wyznaczeniu tzw. ścieżki krytycznej.
Warto zauważyć, że przy konstrukcji sieci obowiązują pewne reguły. Nie każdy podział sieci na czynności składowe (zadania cząstkowe) jest dopuszczalny z punktu widzenia planowania i kierowania realizacją przedsięwzięcia.
A zatem należy ustalić taki stopień szczegółowości podziału przedsięwzięcia na zadania cząstkowe, aby jego struktura logiczna określająca wymagany porządek realizacji czynności dała się przedstawić w postaci grafu nie zawierającego ścieżek cyklicznych, pętli itp. W praktyce zaleca się, ze względu na przejrzystość konstruowanej sieci, aby w sieci nie było skrzyżowań łuków. Wymaga się ponadto, aby w modelu sieciowym przedsięwzięcia:
a) istniał dokładnie jeden wierzchołek (zdarzenie) początkowy i jeden wierzchołek końcowy (postulat ten można spełnić wprowadzając tzw. czynności pozorne);
b) wierzchołki i łuki (zdarzenia i czynności) były odpowiednio uporządkowane, tzn. każdy poprzednik ma mieć mniejszy numer lub wcześniejszą literę od następnika (w praktyce żądanie to wyklucza występowanie ścieżek cyklicznych i pętli);
c) dwa zdarzenia byty połączone tylko jedną czynnością; jeżeli kilka czynności wykonywanych równolegle poprzedza jedną, należy wprowadzić czynności pozorne;
d) każda czynność może być zrealizowana tylko jeden raz z prawdopodobieństwem równym jeden podczas wykonywania przedsięwzięcia.
5.2. Metoda CPM
Przykład 30. Rozważmy przykład zamontowania silnika do' samochodu. Kolejność wykonywania poszczególnych czynności, czasy ich trwania oraz opis przedstawiono w tabl. 152. Przeprowadzić analizę sieciową tak sformułowanego przedsięwzięcia, przyjmując jako kryterium optymalności mini-
157
DAN Deterministic Analysis NetWork.
GAN Gcncralizcd Analysis Nctwork.