34888 str€

REKTOR

A jak stanie nade mnÄ… i dalej ani rusz?

PRZEWODNICZÄ„CY

No, to jeszcze pięć — sześć bohaterskich czynów pan dorzuci i przejdzie.

REKTOR

Ano, chyba że tak. Idziemy.

PRZEWODNICZÄ„CY

Zaraz... zaraz... Trzeba przewidzieć i taki wypadek; pan przemawia, a chmura ma zaraz przejść; ale tam nadciÄ…ga nowa chmura. WidzÄ…c to, pan wyrzucg|ze swej mowy pięć, sześć bohaterskich czynów kapitana i daje... ‘ silne zakoÅ„czenie. A już potem chmurp ta może sobie iść.

I'

Dobrze, idziemy.

REKTOR

WychodzÄ….

PRZEWODNICZÄ„CY

Czas... czas...

Niemal ich wypycha, chce również iść, ale wpada Kapelmistrz.

A to pan... PosyÅ‚aÅ‚em po pana. WiÄ™c, panie kapel' mistrzu, żeby siÄ™ pan w czym nie omyliÅ‚. Kiedy spad* ' nÄ… zasÅ‚ony, wystrzelÄ… z armat i zawarczÄ… bÄ™bny:¹ jeden ogromny grzmot. Przeczekać chwilÄ™, nie poÅ›pieszy*siÄ™ i dopiero uderzyć w instrumenty dÄ™te.

KAPELMISTRZ

W

Dobrze, dobrze.

Wybiega, a tu już czeka *Pan z komitetu», żeby mówić m wf

PRZEWODNICZÄ„CY

Idę już, idę... Muszę mieć w tej chwili tysiąc rąk, tysiąc nóg...

ZnikajÄ….