121 2 bmp

w zamian za moją ludzką przysięgę.

Jak kopciuszek biedny oddałam Stwórcy rękę.

Świat nade mną łzy,ronił:

Któż widział młodość trwonić? marnować ewangeliczne talenty?

Wszędzie można być świętym.

Moje oddanie nazwano ślepą dziewczęcą pomyłką jako byś Ty,Bóg nie był wart posięść mnie - domek, z kart.

Nim sobie zdałam sprawę z miłości Twej ogromu Tyś wybrał mnie, o Panie z przyczyn nieznanych nikomu i wyznaczyłeś na spotkanie Twojej i mojej miłości progi tego domu.

Podarowałeś mi szerokim gestem wszystko co mam, wszystko,czym jestem.

Podarowałeś mi świat i zaświaty.

Podarowałeś mi klęcznik przed Tobą na chórze i słońce,co w purpurze gaśnie niby cień złoty w nocy "drogę mleczną" i chaber w płowym życie.

Podarowałeś mi swe bosko-ludzkie kłopoty,smutek, łzy i wesele - minuty,godziny i lata.

Podarowałeś mi miejsce w swoim Kościele każdego człowieka za brata.

Podarowałeś mi miejsce w swojej Owczarni.

Przez Ciebie - Drzwi weszłam.

Żółci,biali i czarni.wielcy i mali moimi się stali

Podarowałeś mi nad własnym sercem moc,by móc Ci w Golgoty noc zbawiać i kochać bez miary. Wszystko,co zdoła objąć oko i czego rozum pojąć nie zdoła swą Boską pojemność i głębokość dałeś mi.    ,

Do stołuś mnie zawołał i kazał jeść swoje Ciało i Krew.

Wszystko co Twoje jest moje.

Mojegpś nie zagarnął - czekałeś, aż pozwolę,obumrę jako ziarno.