Zarówno w przypadku operacji zasilających, jak i absorbujących efekt płynnościowy ma charakter albo trwały (operacje bezwarunkowe), albo tymczasowy (operacje warunkowe).
Z uwagi na to, że operacje otwartego rynku stanowią dla banków odpowiednik depozytu (lokaty, inwestycji) lub też kredytu ważna jest umiejętność kalkulowania ich rentowności / kosztowności. W tym celu w następnej kolejności przedstawione zostaną sposoby określania ceny i stopy procentowej OOR, które wykorzystują powszechnie stosowane w finansach reguły szacowania wartości pieniądza w czasie, oparte o zdyskontowane przepływy pieniężne (<discounted cashflows).
W przypadku operacji bezwarunkowych ich przedmiot stanowią zazwyczaj papiery wartościowe o charakterze dyskontowym, stąd ich cenę i stopę procentową należy wyznaczać za pomocą prostego wzoru uzależniającego wartość przyszłą od wartości bieżącej i stopy procentowej:
gdzie:
W{+„ - wartość przyszła papieru wartościowego (przeważnie wartość nominalna w momencie jego wykupu),
Wt - wartość bieżąca papieru wartościowego (cena waloru w operacji natychmiastowej otwartego rynku), r - stopa rentowności operacji (w ujęciu rocznym), n - liczba dni do wykupu1.
Z kolei w przypadku operacji warunkowych obliczenie ich rentowności polega na kalkulowaniu względnej różnicy cen waloru w operacji natychmiastowej i terminowej. Innymi słowy, aby wyznaczyć stopę procentową operacji, należy zbadać zależność pomiędzy ceną kupna (sprzedaży) papierów wartościowych i ich ceną odsprzedaży (odkupu):
Wt n
oznaczenia jak wyżej2.
Stosowanie przez bank centralny OOR oraz wykorzystanie powyższych wzorów zostanie zaprezentowane na przykładach3.
76
We wzorze przyjęto, iż rok ma 360 dni, zgodnie z Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, DzU z 2002 r., nr 72, poz. 665, art. 53, ust. 3.
W przypadku operacji warunkowych, wartość przyszła papieru wartościowego (W,~n) oznacza cenę jego odsprzedaży (odkupu) w przypadku operacji repo (reverse repo).
Przykłady stanowią opracowanie własne autora.