38549 M6

186 Andrzej Zero Mathead 7.0

7. Wykresy

Program Mathead 7.0 oprócz szerokich możliwości obliczeniowych oferuje także dla użytkownika także dość duże możliwości przedstawiania danych w postaci graficznej, czyli na wykresach. Ponadto funkcje programu można przedstawiać także w postaci graficznej jako wykres. Program oferuje szeroki zakres wykresów, poczynając od kilku rodzajów wykresów dwuwymiarowych na wykresach przestrzenych kończąc. Oprócz tego do programu można wstawiać rysunki wykonane w innych aplikacjach Windows (i nie tylko), a także wstawiać rysunku z wykorzystaniem techniki kopiowania i wklejania.

Do pracy z wykresami warto wyświetlić pasek narzędzi Graph Palette (patrz rys. 7.1) poprzez kliknięcie przycisku [Graph Palette] w pasku narzędzi Math Palette. Pasek ten umożliwia szybkie wstawianie wykresów do dokumentu, jak również pozwala wywoływać podstawowe polecenia w odniesieniu do wykresów. Ponadto wykresy można także wstawiać do dokumentu z wykorzystaniem odpowiednich kombinacji klawiszy, co będzie opisane w następnych podrozdziałach.

Rys. 7.!. Pasek narzędzi do obsługi wykresów w programie Mathead

7.1. Wykresy w prostokątnym układzie współrzędnych

Niniejszy rozdział dotyczy tworzenia oraz edycji wykresów w prostokątnym układzie współrzędnych zwanym także kartezjańskim układem współrzędnych.

7.1.1. Wstawianie wykresów w prostokątnym układzie współrzędnych

Aby wstawić do dokumentu wykres w prostokątnym układzie współrzędnych. należy umieścić kursor roboczy w miejscu, w którym będzie się znajdował lewy górny narożnik wykresu i następnie w ybrać Insert I Graph i X-Y Plot. Można także wcisnąć kombinację klawiszy <Shift + 2> lub też kliknąć przycisk [X-Y Plot Shift + 2] w pasku narzędzi Graph Palette. Niezależnie od wybranego sposobu wstawienia wykresu, efekt końcowy będzie identyczny. Na ekranie monitora powinien być teraz widoczny wstawiony układ współrzędnych, który będzie zawierał dwa znaki braku (patrz rys. 7.2). Waito w tym miejscu zauważyć, że zawsze po wstawieniu wykresu do dokumentu kursor znajduje się przy tym samym znaku braku.

i

Rys. 7.2. Wstawiony do dokumeniu układ współrzędnych

Dolna krawędź wykresu reprezentuje oś X (oś odciętych), a lewa pionowa krawędź wykresu odpowiada osi Y (oś rzędnych). Znak braku znajdujący się przy osi X służy do zdefiniowania zmiennej (argumentu) funkcji zwanej także dziedziny funkcji, natomiast znak braku znajdujący się przy osi Y służy do zdefiniowania funkcji (przeciwdziedziny). jaką chcemy na wykresie przedstawić Pomiędzy poszczególnymi znakami braku można przemieszczać się z wykorzystaniem klawisza <Tab> lub też klikajęc myszkę na odpowiednim znaku braku. Jeśli chodzi o zakres w jakim chcemy przedstawić funkcję na wykresie, to jest on dobierany automatycznie w zależności od wartości zmiennej zakresowej, względem której obliczane sę wartości funkcji. Przed wpisaniem w miejscu znaków' braku dziedziny i przeciw'dziedziny funkcji, należy je najpierw zdefiniować we wcześniej-