38595 strona (233)

trwa od 5 do 15 min. Mozę być stosowany od dwóch razy dziennie do jednego ri/i dwa dni. Może być także zastosowany tylko na jedno oko.

W stomatologii stosuje się jonoforezę do miejscowego znieczulenia za pomocą ksylokainy z adrenaliną. Można także w ten sposób wprowadzać do komory i kanału zębowego rozmaite leki, jak antybiotyki, leki antyscptycznc i inne. Można stoso wać jonoforezę do leczenia dziąseł przy paradenlo/ie i w Irezzębiu. Stosuje się elektrody ukształtowane odpowiednio do miejsca zabiegu: płaskie (na szyjki zębowe lub okolicę korzenia), kulkowe, igłowe (kierujące prąd do komory zębowej) lub w kształ cie łuku zębowego do zabiegów na dziąsła. Leki podane w jonoforezie wnikają głębiej niż podane na tamponie.

W otologii opisano dobre wyniki stosowania jonolorezy z niwaliną w niedosłu-chu odbiorczym i szumach usznych. W zabiegu na jedno ucho stosowano dwie elek trody czynne, owalne, o wymiarach 3 x 4 c.m, łączone z katodą. Jedną z tych elektrod układano tuż przed przewodem usznym zewnętrznym, drugą za małżowiną uszną na wyrostku sutkowym. Ponadto wacik nasycony roztworem nivaliny umieszczano w przewodzie usznym. Elektrodę bierną umieszczano po przer iwnej stronie na karku. W jonotorczic obuusznej stosowano po jednej elektrodzie przed każdym przewodem słuchowym i obie łączono z biegunem ujemnym. W zewnętrznych prze wodach słuchowych umieszczano waciki nasączone roztworem nivaliny. Elektrodę bierną umieszczano na karku. Zabiegi trwały od 15 do 20 minut, podawano je co drugi dzień, natężenie prądu wynosiło od 2 do 4 mA.

Jonotoreza jest dobrym sposobem podania leku, zwłaszcza w patologii skóry i tkanek leżących płytko.

jonoforezę można stosować nie tylko za pomocą prądu stałego, lecz także prądów zmiennych, lecz jednokierunkowych, a więc gdy elektrody mają stały znak plus lub minus, jak zabiegi prądem diadynamicznym, prądy Iraberta i inne odmiany prądów małej i średniej częstotliwości. Należą do nich niektóre prądy wytwarzane przez rosyjski aparat „Amplipuls" i aparaty produkcji zachodniej pod nazwą „prądów rosyjskich".

Niektóre aparaty wytwarzają, .specjalnie tło jonoforezy, jednokierunkowe prądy średniej częstości od 3 do 5 tys. I Iz, o małych przerwach bliskich zeru i prawie prostokątnych impulsach. Prądy te są nieco lepiej znoszone przez pacjentów niz prąd stały i głębiej sięgają w tkanki, lecz z tym nie wiąże się głębsze przenikanie Icków.

4.13.5. Chirurgiczne zastosowania prądu stałego

Zmiany elektrolityczne i termiczne wykorzystuje się od prawic stu lat w chirurgii do usuwania znamion, tamowania krwi i niektórych podobnych zabiegów, a także w kosmetyce. Metody opracowane do tego celu to elektroliza i kaustyka.

Elektroliza

F’rzy silnym zagęszczeniu napięcia i prądu, np. na końcu cienkiej igły platynowej, zmiany elektrolityczne i termiczne doprowadzają do martwicy najbliższych tkanek Na anodzie następuje krzepnięcie tkanki, na katodzie natomiast jej rozpływanie się.

Elektrolizę wykorzystuje się do zamykania maleńkie h, szjłec.ąi.yt h nac zyń skói-nych, do usuwania małych brodawek lub uszypułowanych drobnych narośli oraz do

233