42643 Scan10148 (2)

dużych dawek (2-4 mg). Izoprenalina w dużych ach może być skuteczna w bradykardii opornej eczenie, spowodowanej przedawkowaniem antago-receptorów p. Komorowe zaburzenia rytmu i za-:nia przewodnictwa występujące w wyniku zatru-digoksyną lub innymi glikozydami nasercowymi le-się podając specyficzne przeciwciała Fab.

obkurczające naczynia, działające inotropowo do-\ wapń, glukagon, inhibitory fosfodiesterazy oraz za z insuliną mogą być pomocne w leczeniu przegania blokerów kanału wapniowego i p-bloke-Również przezskórna stymulacja może być sku-i w przypadkach ciężkiej bradykardii spowodowa-orzedawkowaniem substancji toksycznych (patrz 111 i 12).

SZE LECZENIE I ROKOWANIE

trwała śpiączka i związane z nią pozostawanie nej pozycji może doprowadzić do pojawienia oowikłań w postaci odleżyn i rabdomiolizy. Nale-pDntrolować poziom elektrolitów (szczególnie pota-poziom glukozy w surowicy i gazometrię krwi tęt-j. Występujące w takich przypadkach zaburze-:ermoregulacji wymuszają stałą kontrolę tempera-ciała pacjenta. Zarówno hipo- jak i hipertermia wystąpić jako powikłanie przedawkowania nie-h preparatów. Zachowaj próbkę krwi i moczu u wykonania badań toksykologicznych. Zatrucie wskazaniem do przedłużenia czasu trwania relacji, szczególnie u osób młodych. Podczas trwałej resuscytacji trucizna może być częścio-metabolizowana lub wydalona z organizmu.

potermia

NICJE 4>ctermię stwierdzamy, kiedy temperatura głęboka spadnie poniżej 35°C. W zależności od zmie-j temperatury dzielimy ją na łagodną (35-C), umiarkowaną (32-30°C) i ciężką (poniżej ). Hipotermia może wystąpić u osób ze spraw-termoregulacją, w wyniku narażenia na niską tem-_turę otoczenia, szczególnie przy wietrznej i desz-ej pogodzie, lub w wyniku zanurzenia w zimnej ie. W przypadkach osób z upośledzonymi me-izmami termoregulacji np. w wieku podeszłym . u małych dzieci, hipotermia może rozwinąć się t w niezbyt chłodnym otoczeniu. Ryzyko wystą-a hipotermii wzrasta także w wyniku spożycia le-lub alkoholu, chorób, urazów oraz u osób zanie-ych. Możemy podejrzewać hipotermię na pod-pwie wywiadu lub szybkiego badania pacjenta niepomnego. Do potwierdzenia diagnozy za pomocą pomiaru temperatury głębokiej potrzebny jest termometr z odpowiednio szeroką skalą.

PODEJMOWANIE DECYZJI O ROZPOCZĘCIU RESUSCYTACJI

W niektórych przypadkach hipotermia może zapewnić ochronę mózgu pacjenta z zatrzymanym krążeniem. Powrót funkcji CSN do stanu wyjściowego jest możliwy po zatrzymaniu krążenia skojarzonym z hi-potermią. W przypadku pacjentów, u których do NZK doszło z przyczyn kardiologicznych, jest to bardziej prawdopodobne niż u pacjentów z zatrzymaniem krążenia spowodowanym niedotlenieniem. Nie powinno się podejmować decyzji o zaprzestaniu procedur ratujących życie wyłącznie na podstawie stanu klinicznego pacjenta.

Należy unikać stwierdzania zgonu u pacjenta w hipotermii, ponieważ niska temperatura ciała może prowadzić do wystąpienia bardzo wolnego, słabo napiętego, niemiarowego tętna oraz nieoznaczalnego ciśnienia tętniczego krwi. Hipotermia ma działanie protekcyjne na mózg i ważne dla życia narządy, a występujące w jej przebiegu zaburzenia rytmu są potencjalnie odwracalne albo przed, albo w trakcie ogrzewania pacjenta.

Przy temperaturze głębokiej 18°C mózg może tolerować zatrzymanie krążenia trwające do 10 razy dłużej niż w temperaturze 37°C. Poszerzenie źrenic może być spowodowane różnymi czynnikami i nie może być traktowane jako oznaka śmierci.

W przypadku znalezienia pacjenta z hipotermią w stanie zatrzymania krążenia w chłodnym otoczeniu często trudno stwierdzić, czy mamy do czynienia z hipotermia pierwotną, czy wtórną. Do zatrzymania krążenia mogło dojść z powodu hipotermii lub hipotermia pojawiła się po zatrzymaniu krążenia z innych przyczyn, u pacjenta pierwotnie w normotermii (np. zatrzymanie krążenia spowodowane chorobą niedokrwienną serca, które wystąpiło u pacjenta przebywającego w chłodnym otoczeniu).

W przypadkach hipotermii nie stwierdza się zgonu dopóki nie ogrzeje się pacjenta lub gdy wysiłki mające na celu ogrzanie są nieskuteczne. W takich sytuacjach konieczne jest wydłużenie czasu trwania resuscytacji. W przypadku pozaszpitalnego zatrzymania krążenia można podjąć decyzję o niepodejmowaniu resuscytacji tylko wtedy, jeżeli stwierdza się ewidentne śmiertelne obrażenia lub gdy ciało pacjenta jest zamarznięte, co uniemożliwia prowadzenie skutecznej resuscytacji. W trakcie resuscytacji pacjenta w hipotermii na terenie szpitala należy opierać się na klinicznej ocenie stanu pacjenta w celu podjęcia decyzji o zaprzestaniu resuscytacji.

ALS 147

Europejska Rada Resuscytacji