44071 Obraz05 (11)

uderzenia lotnictwa szturmowego. Także nieprzyjaciel wykonał nalot na ugrupowanie 47 A na wschód od Pragi. Uczestniczyło w nim około 15 samolotów. Ciężar walk koncentrował się na froncie 47 A, gdzie już wszystkie jej trzy korpusy uzyskały dalsze powodzenie. 129 KA nawiązał walki o Marki i opanował okrążone uprzedniego dnia Ząbki. 77 KA, po odparciu silnych kontrataków nieprzyjaciela z rejonu Zacisza, zepchnął jego siły na rubież Siwki, wschodni skraj Zacisza. 125 KA, działający na głównym kierunku uderzenia, również odparł dwa kontrataki nieprzyjaciela, wykonane z rejonu Zacisza i Targówka. W toku całodziennego natarcia opanował Zacisze, przełamał front 19 DPanc w rejonie Utraty i dotarł do stacji rozrządowej, a także wyzwolił Gocławek i nawiązał walki o Saską Kępę. Zmagania te były bardzo zacięte i powodowały po obu stronach duże straty.

Niemcy w obawie przed przerwaniem się nacierających wojsk na zachodni skraj Pragi wysadzili w powietrze most Poniatowskiego i średnicowy most kolejowy.

70 A, podobnie jak i poprzednio, uzyskała tylko nieznaczne powodzenie, włamując się w obronę 3 DPanc SS w rejonie Marek. Jej wojska jednak skutecznie wiązały siły nieprzyjaciela, nie dopuszczając do manewru na zagrożoną utratą Pragę ^,6.

Zbliżające się szybko rozstrzygnięcie bitwy o Pragę zmusiło stronę niemiecką do radykalnych kroków, mających na celu zabezpieczenie obrony Warszawy. Generał Reinhardt, chcąc uzyskać siły do osiągnięcia tego celu, anulował swój poprzedni rozkaz utworzenia pod dowództwem XXXXVI KPanc zgrupowania uderzeniowego przeciwko 65 A (na razie zrezygnował więc z zamiaru zlikwidowania opanowanego przez nią przyczółka pod Pułtuskiem). Przeznaczoną do tego zgrupowania 25 DPanc płk. Oskara Audórscha podporządkował von dem Bachowi. Dywizja otrzymała rozkaz szybkiego przegrupowania się do Jabłonny. Natomiast 24 DPanc, ze względu na obawy o front Wisły, została skierowana z powrotem do Grupy Armii „Północna Ukraina”. Jeszcze tego dnia poszczególne oddziały 25 DPanc zostały przerzucone z Jabłonny do Warszawy i z marszu wprowadzone przeciwko powstańcom. Rozkaz przejścia do Warszawy otrzymał również 2 pgpanc „Hermann Góring”, który znajdował się w ramach macierzystej dywizji w odwodzie naprzeciwko przyczółka magnuszewskiego.

Tymczasem Grupa Korpuśna von dem Bacha wzmocniona nowymi siłami wzmogła działania mające na celu opanowanie utrzymywanych jeszcze przez powstańców odcinków zachodniego brzegu Wisły. Jednostki grupy gen. Rohra wraz z przybyłym pułkiem czołgów 25 DPanc uderzyły z rejonu Siekierek,i ulicą Czerniakowską dotarły aż do skrzyżowania z ulicą Górnośląską. Nieprzyjacielskie patrole przeniknęły nawet dalej na północ w kierunku zachodniego wylotu mostu Poniatowskiego. Główne siły 25 DPanc zaczęły przybywać do północnych przedmieść Warszawy, gdzie po osiągnięciu gotowości bojowej, miały uderzyć na

¹⁸ Sprawozdanie operacyjne I Froniu Białoruskiego z 13 września 1944 r.. MiD WIH, Wypisy z AMO SSSR 48/59; meldunek 9 A z 13 września 1944 r. MiD WIH. I. 312, roi. 343. kl. 7916901 n.

128