48920 Img00291

295

energia magnetyczna w systemie, występująca w różnych formach, była najmniejsza. Tworzą się więc w materiale obszary zwane domenami lub obszarami Weissa, w których spiny .atomów pod działaniem sił wymiany porządkują się równolegle, a ich momenty magnetyczne ustawiają się zgodnie z osiami łatwego magnesowania kryształu. Poszczególne kryształy polikrystalicznego ferromagnetyka nie tworzą przy tym jednolitych domen Weissa w wyniku niejednorodności ich struktury (spowodowanej np. obecnością zanieczyszczeń). Wymiary domen są rzędu 10'⁴...10'⁵ m.

5.27. Sąsiadujące ze sobą domeny magnetyczne są przedzielone warstwami przejściowymi, zwanymi ściankami Blocha o grubości rzędu 10 ⁷...10~⁸m [12] (co odpowiada kilkuset odległościom międzywęzłowym). W warstwie takiej odbywa się stopniowa zmiana kierunku wektora namagnesowania (rys. 5.27-1) od jego kierunku w domenie A do kierunku w domenie B.

Rys. 5.27-1. Ściana Blocha ([100] jest kierunkiem łatwego namagnesowania)

5.28. Energia wewnętrzna określająca rozmiary i własności struktury domenowej składa się z czterech zasadniczych części:

-    energii wymiany,

-    energii magnetostatycznej pola rozmagnesowującego,

-    energii anizotropii magnetokrystalicznej,

-    energii ścian Blocha.

Jeśliby brać pod uwagę tylko energię wymiany, wtedy dla zminimalizowania energii magnetycznej w próbce materiału, domeny musiałyby być możliwie duże (rys. 5.28-la).

Energia magnetostatyczna zmagazynowana w zewnętrznym polu magnetycznym wyraża się zależnością

(5.28-1)

w_e = ±HB = | \iH² [J/m³]