49497 strQ (2)

51

Ilość liści w jednej wiązce tytoni ciężkich nie powinna wynosić więcej niż 20 — 30 sztuk, zależnie od ich wielkości.

Sznur, względnie drut, na którym liście uprzednio były zawieszone przy suszeniu, winien być wyciągnięty z ogonków przy wiązaniu w wiązki.

Liście, powiązane z pominięciem powyższych wymagań, odbierane będą po cenie niższej od ceny taryfowej.

Łodygi roślin tytoniowych nie będą wykupywane.

Liście wszystkich kategoryj tytoniu, z częściami łodyg przy ogonkach, odbierane będą po cenie o 20 groszy niższej od ceny taryfowej za jeden kilogram danej klasy. Niezależnie od powyższego potrąconą będzie waga w stosunku procentowym od wagi łodyg w wiązkach.

Liście tytoni ciężkich (kentucki i machorkowe) wykupuje Polski Monopol Tytoniowy, zaliczając je do kategorji IV (tytoń kentucki) i V (Machorka Pomorska i Brazylijska). Kategorja IV jest zwykle nieco droższa od V.

W obydwu powyższych kategorjach liście, zależnie od swej dobroci dzielą się na cztery klasy, mianowicie:

Klasa	WYMOGI
I.	Liście treściwe, duże i średnie, ciężkie, nieuszkodzone lub uszkodzone mechanicznie.
II.	Liście mniej treściwe, duże i średnie, lżejsze, nieuszkodzone, lub uszkodzone mechanicznie.
III.	Spodaki oraz liście drobne.
IV.	Liście niewiązane i części liści bez obcych domieszek przydatne do wyrobów.

Liście I, II i III klasy winny być wiązane za ogonki w wiązki po 20 — 30 sztuk.

Dla każdej klasy ustanawia się corocznie odpowiednią cenę, przyczem klasa I jest najdroższa.

W interesie plantatora leży, aby liście były należycie posortowane na powyższe cztery klasy, gdyż liście pomieszane u-zyskują zawsze niższą cenę, jak to wyżej przytaczaliśmy.

Posortowane na klasy i powiązane w wiązki liście należy przed dostarczeniem ich na miejsce wykupu spakować w tak