49859 P1010298 (5)

Sposoby sporządzania map.

(Lit.2)

Sposoby sporządzania map.

terenie do 4 dla około 10 zdjęć w szeregu. Wykorzystując właściwości punktu! izocentrycznego (punkt wiemokątnego odwzorowania), po wykonaniu obserwacji; ! na triangułatorze i dokonaniu obliczeń otrzymujemy współrzędne płaskie (x,y)j odpowiednio rozmieszczonych punktów triangulacji radialnej. Położenie tych pun-1 któw określone jest w dowolnym układzie współrzędnych. Żeby przejść na geode- S zyjny układ terenowy należy wykonać transformację, wykorzystując fotopunkty ! polowej osnowy fotogrametrycznej (dwa f-punkty dla pierwszego i dwa f-punkty 1 dla ostatniego — w szeregu 10 zdjęć lotniczych).

Po wykonaniu fotogrametrycznej osnowy polowej i kameralnej każde zdjęcie i lotnicze posiada wystarczającą liczbę punktów dostosowania, które umożliwiają!

przetworzenie zdjęć lotniczych. Podstawową metodą zapewniającą największą do- I kładność przekształcenia zdjęcia nachylonego na zdjęcie pionowe o ściśle określonej ] skali jest przetwarzanie fotomechaniczne. Polega ono na przefotografowaniu na 1 specjalnych przyrządach, zwanych przetwornikami fotomechanicznymi, oryginal-1 nych negatywów zdjęć lotniczych. W wyniku tej czynności otrzymuje się nowel

zdjęcie lotnicze, które jest zdjęciem piono-1 wym o jednolitej skali dla całej powierzch-1 ni zdjęcia.

Konstrukcja przetwornika fotomecha-l nicznego zapewnia poprawne pod wzglę-| dem geometrycznym przekształcenie rzutu 1 środkowego terenu, jakim jest negatyw zdjęcia lotniczego, na inny rzut środkowy! (zdjęcie przetworzone). Przetwornik przed- j stawiono na rysunku 28. Zasadniczymi czę- j ściami przetwornika automatycznego są:^: urządzenie oświetleniowe 1, kaseta z nośnikiem negatywu 2, obiektyw przetwornika. 3; i ekran 4.

Podczas przetwarzania zdjęć lotni-i czych musi być zachowany warunek płasz-i czyzn: (płaszczyzna negatywu, ekranu i główna płaszczyzna obiektywu muszą przecinać się wzdłuż jednej prostej) i warunek soczewek:

1 _1 _ J_

a b fob

gdzie: a - odległość obrazowa, b - odległość przedmiotowa,

/ob - odległość ogniskowa obiektywu.

W przetwornikach automatycznych zachowanie obydwóc odpowiednie mechanizmy: warunek płaszczyzn - stery, wara sory.

Przed przystąpieniem do przetwarzania należy na negat’ ponakłuwać wszystkie punkty dowiązania. Wielkość nakhi czać 0,1 mm. Na dobrym papierze kreślarskim należy wykoi rzania, nanosząc według współrzędnych wszystkie punkt; Po włożeniu negatywu emulsją do dołu do kasety przetv otrzymamy na ekranie przerzutowany obraz terenu i świ negatywie. Na ekranie przetwomikaukladamy podkład dc nie punktów negatywu z odpowiednimi punktami podkłaj odpowiednich ruchów przetwornika. Przetwornik posiadł swobody: zmiana skali, nachylenie płaszczyzny negab przesunięcie negatywu wzdhiż osi x i przesunięcie negat; zdjęć w przetworniku odbywa się metodą kolejnych pról punktów do przetwarzania. Aby zestrojenie wykonać w zdawać sobie sprawę, jaki wpływ wywierają poszczeg zmianę położenia na ekranie rzutowanych punktów neg< jeniu odpowiednich punktów do przetworzenia, kład papier fotograficzny. Po naświetleniu zdjęcie poddajei Metoda przetwarzaniazdjęć lotniczych może być r( falistych. W takich przypadkach stosuje się tzw. przi ono na tym, że nie przetwarzamy od razu całego wybrane jego części, przedstawiające teren w obrębi (deniwelacja nie przekracza z góry założonych wiełk strefowe jest kłopotliwe, dlatego też liczbę stref dlajt do trzech.

Komplet przetworzonych zdjęć lotniczych stano' mapy. Fotomapę sporządza się na sztywnym podkł jona dwustronnie papierem kreślarskim) przez odę przyklejenie przetworzonych zdjęć. Przed przystąpi na podkład nanieść za pomocą koordynatografu w przy przetworzeniu zdjęć. Przetworzone zdjęcia i aby obrazy punktów na zdjęciu pokrywały się ze S' nymi na podstawie współrzędnych. Czynność ta starannie, decyduje ona bowiem w znacznym s Wpasowanie zdjęć można wykonać w ten średnicy 0,6-1,0 mm, w punktach służących doj gólne zdjęcia tak, aby punkty naniesionenaarkt dających im otworków. Inny sposób polega.