cia stosuje się te same wzory, co dla kół walcowych prostych dla przekroju normalnego, a następnie oblicza się odpowiednie wartości w przekroju czołowym.
PRZYKŁAD 11.8. Obliczyć podstawowe wymiary kola walcowego skośnego o liczbie zębów z = 18, module normalnym m — 6 mm i kącie pochylenia linii zęba /? = 10°.
Rozwiązanie
Podziałka normalna: p = n m = n-6 = 18,84 mm
Moduł czołowy: mt =
cos fi 0,9848
6,09 mm
18,84
= 19,13 mm
Podziałka czołowa: p. = -—
cos fi 0,9848
Wysokość głowy zęba: ha — m = 6 mm Wysokość stopy zęba: hf = l,25m = 1,25-6 = 7,5 mm Wysokość zęba: h = 2,25m = 2,25 • 6 = 13,5 mm m • z 6 18
Średnica podziałowa: d —-=-« 109,667 mm « 109,7 mm
cos fi 0,9848
(z \ / 18
Średnica wierzchołków: d. = ml-+2 = 6 -+ 2 1 =
\cos fi ) \ 0,9848
= 121,667 mm « 121,7 mm
Średnica podstaw: df — m
18
cos/?
—2,5 = 6
0,9848
-2,5
94,667 mm « 94,7 mm.
PRZYKŁAD 11.9. Ustalić graniczną liczbę zębów dla kół walcowych skośnych o kącie przyporu a0 = 20°, w których będą stosowane zęby o kącie fi = 20°.
Rozwiązanie
Zakładamy, że podcięcie zarysu zębów jest niedopuszczalne zgp = Zg ■ cos3 fi = 17 0,93973 « 14,1 Przyjmujemy zg„ = 14.
Gdy dopuścimy minimalne podcięcie zarysu, otrzymamy z'gfi = z'g-cos3/? = 14• 0,93973 « 11,6
Przyjmujemy z'g0 = 12.
Obliczanie wytrzymałości zębów skośnych. Rozkład sił działających w przekładni z kołami o zębach skośnych jest przedstawiony na rys. 11.20.
Podobnie jak w przekładniach z kołami o zębach prostych, siła obwodowa F, wynikająca z przenoszonego momentu obrotowego, jest siłą stanowiącą podstawę do obliczeń, natomiast siłą obciążającą zęby jest siła międzyzębna Fz.
Zęby skośne są zginane siłą Fn, a o wartości nacisków powierzchniowych decyduje siła Fz. Jak wynika z rys. 11.20, w zależności od siły obwodowej F można obliczyć
(11.68)
293