225
pionowego 3zybu. Jeżeli przy użyciu napiętego sznura lub drutu wyznaczymy prostą AB, to w jej linii dokładnie zawieszany plony i P2. -lerząc odległości a, b i c (rys. 239)» określimy współrzędne pionów jako punkty leżące na prostej AB wzorami
(152)
\ s xa ♦ tb • *xab 5 yPl e ?a * rs • a*ab
xp2 ■ xa ♦ ir • Axab » yP2 ■ 7a ♦ Ir2 • a*ab
Na orientowanym poziomie, po uspokojeniu się wahań pionów, przykładany delikatnie do drutów sznur lub drut, przedłużając w lewo i prawo prostą wyznaczoną przez punkty i P2 (rys. 240), zaznaczając (utrwalając) położenie punktów A ' 1 B'.
Współrzędne tych punktów obliczymy wzorami
V
(15^)
V
77 ten sposób spełniono zadanie orientacji kopalni, otrzymując na dole bok poligonu o punktach A* i B# - ze znanymi współrzędnymi, z których na drodze obliczeń określamy azymut boku. 77 tej metodzie oraz każdej innej azymut linii pionów (linia pozioma) na powierzchni Jest identyczny na dole.
6.1.4.2. Nawiązanie ekscentryczne
Pomiar kątów poziomych (rys. 24-1) metodą centryczną Jest szczególnie trudny, dlatego bardziej przyjęły się w praktyce nawiązania ekscentryczne, znane pod nazwą metod: nclssbacha, Poxa, Hausego 1 2Iesterenki. Najczęściej stosowaną metodą w Polsce jest metoda 77eissbacha, a następnie Foxa. Obie są oparte na zasadzie dwóch pionów opuszczonych w szybie do głębokości orientowanego poziomu.
a) net oda TToissbacha
77 metodzie tej figury nawiązania tworzą dwa trójkąty połączone wspólnym bokiem, wyznaczonym przez dwa piony P^ i P2 (rys. 242). Jeden z trójkątów A^P^Pg Jest na powierzchni, a drugi P^Pgl na orientowanym poziomie. Efektem końcowym pomiaru 1 obliczeń jest wyznaczenie współrzędnych punktów I i II orientujących pierwszy bok poligonu podziemnego.
Aby określić to współrzędne, należy na powierzchni dokładnie wyznaczyć współrzędne punktów A i B, które zakłada się w pobliżu otworu szybowego w nawiązaniu do osnowy powierzchniowej. Następnie na stanowisku A trzeba pomierzyć metodą repetycyjną lub w kilku seriach kąty <p, <p, a oraz długo-