52233 skanuj0118 (15)

Tablica 2.5

Energie niektórych wiązań kowalencyjnych (kJ • mol" *)

Wiązania	pojedyncze
C—C	347	H—H	435	C—N	305
N—N	159	C—H	418	c—O	351
O—O	138	O—H	464	c—s	272
F—F	155	N—FI	389
Si—Si	213
P—P	197
C—s	226
S—Cl	243
Wiązania	wielokrotne
C=C	611	C=C	837
C=N	615	C=N	891
c=o	741	c==o	1071
N=N	418	NsN	946
c=s	536
0=0	494

w jonach kompleksowych, np. w akwokompleksach i amminokompleksach. Jako przykłady takich jonów można wymienić Mg(H₂0)l⁺, Cu(H₂0)|⁺, Cu(NH₃)i⁺ i Na(CH₃OH)£. Oddziaływania jon-dipol, z reguły o średniej mocy, mogą być w pewnych przypadkach prawdziwymi wiązaniami walencyjnymi. W innych przypadkach są to raczej słabe wiązania szczątkowe.

Tablica 2.6

Energia sublimacji metali (kJ • mol ^x)

Na	109	Fe	406
Mg	151	Co	439
Al	314	Ni	427
K	92	Cu	343
Ca	180	Ag	293
Zn	130	Au	381

Energia sublimacji jest energią potrzebną do rozerwania wszystkich wiązań metalu. Gdyby wziąć pod uwagę tylko wiązania między stykającymi się atomami i uwzględnić, że w wielu metalach atom jest otoczony przez dwanaście innych atomów, występuje więc dwanaście wiązań między parami atomów, energia wiązania wahałaby się od 25 do 52 kJ odpowiednio dla Mg i Al.

Jeżeli nie uwzględnia się pierwiastków, których wewnętrzne powłoki elektronowe nie są wysycone, wartości energii spójności przypadającej na 1 elektron walencyjny wynoszą ok. 105 kJ — wielkości tego rzędu obserwuje się dla wiązań kowalencyjnych.

Gdy trwały dipol (i przybiera najkorzystniejszą orientację w polu jonu centralnego o ładunku q, energia oddziaływania jest określona wzorem

V = —q/

120