52546 P1130907

SaiuoutnidniMuir UucmI ul .

autoprezentacji nic wprosi k ^r/ur*^nl* ^,0,,le Wód pod nogi - juko pr/ykM iwo* „,.i    , ’ czeka nas np. bardzo Inidny egzamin i częśto

° ^ ° ^na*^cz^ kiedy czeka ich duże prawdopodobieństwo

I nasze szanse na to, że nam się

***** to np. angażują _się | MM gg _obnilą, uda np. sprzątanie w trakcji sesji.

y mów ki - sytuacja, kiedy znajdziemy jakieś powody, dla których nie było możliwe wykonanie pewnych rzeczy. Np. „Nie mogę oddać pracy, bo papuga uszkodziła mi komputer”.

---°—Autoprezentacja—negatywna tsuplikacia) - pokazanie, że jest słaba,

poszkodowana żeby wzbudzić współczucie. Aktor chce żeby były mu przypisane pewne cechy jak słabość i nieradzenie sobie, aby uzyskać współczucie i pomoc.

■    Usprawiedliwianie • „Bo zupa była zasłona”, sytuacja usprawiedliwiania, kiedy aktor poniósł jaką porażkę wizerunkową i szuka przyczyn, które miałby usprawiedliwiać te jego zachowanie

■    Przeprosiny - kiedy aktor poniósł porażkę autoprezentacyjną przeprasza za nią.

■    Konformizm

¹ Podnoszenie wartości partnera

2) Asertywno - zdobywcze (stworzenie nowego wizerunku lub jego radykalna zmiana są stosowane częściej przez osoby mające wysoką samoocen):

■    Ingracjacja - jest to słowo wywodzące się ze słownika włoskiego i oznacza wkradanie się w cudze łaski. Możemy się przymilać innym na różne sposoby poprzez komplementowani i poprzez konformizm.

o Komplementowanie: generalnie jest tak, że lubimy komplementy, ale nie umiemy ich przyjmować, a drugim problemem jest to, że osoba, która jest Wmipl«nentnwana jest podejrzliwa w stosunku do tych komplementów i osoby ją komplementującej. Spora grupa z nas ma tak, że jeśli ktoś nas komplementuje to coś będzie zaraz chciał. Nie każdy komplement jest komplementem trafnym. Co komplementować, żeby to było trafne: musimy być dobrym psychologiem, żeby wiedzieć jak tą osobę komplementować: po pierwsze znamy dziedzinę, czy komplementowana dziedzina jest dla tej jednostki ważna, a po drugie czy obszar, który komplementujemy danej osoby jest niepewna, obszar nieustabilizowanej oceny jednostki, czyli że osoba, którą komplementujemy nie jest pewna, że to ma. A trzecim problemem jest to, że trzeba wiedzieć jak komplementować. Pojawia się tutaj problem/dylemat lizusa: negatywnie reagujemy na to, gdy ktoś nam tak słodzi. Rozwiązaniem tego jest to, że trzeba komplementować za pomocą osób trzecich, czyli bardziej trafny jest komplement zasłyszany od osoby trzeciej.

o Konformizm, czyli dostosowywani się do otoczenia. Próbujemy wkraść się w cudze łaski poprzez upodobnianie się. Może dotyczyć różnych rzeczy — podobieństwo może dotyczyć zainteresowań, wyznawanych wartości, zachowań. Jeśli chodzi o upodobnianie się to trzeba być ostrożnym, bo jeśli będzie tak, że ta osoba, która chce się upodobnić na wszystko mi przytakuje to będzie podejrzane.

pooitresianie też swoich wykorzystują technikę upodobniania si

odrębności. Politycy też bardzo często ! do swoich wyborców.