53546 Scan0087 (12)

2.7.    Nazwiska

W języku polskim, podając nazwisko rodźmy, mówimy na przykład „rodzina Nowaków" albo ..Nowakowie". W języku hiszpańskim w takim przypadku nazwisko pozostaje niezmienione, natomiast przed nim umieszczamy rodzajmk los, na przykład los Costa lub los Moreno.

2.8.    Rzeczownik w zdaniu podrzędnie złożonym.

Odmiana rzeczownika

Niezależnie od swojej roli w zdaniu podrzędnie złożonym, rzeczownik pozostaje niezmieniony.

Mianownik (pierwszy przypadek) odpowiada na pytania: kto? co⁷

Kto?    Pedro es mi amigo.    Pedro jest moim przyjacielem

Co?    La casa es moderna.    (Ten) Dom jest nowoczesny.

Mianownik jest jednocześnie podmiotem zdania.

Drugi przypadek odpowiada na pytania: czyj? czego?

Czyj? El coche del jefe es nuevo Samochód szefa jest nowy

Zdania tego typu tworzymy za pomocą przyimka de i rzeczowo ka Przyimek de tworzy z rodzajnikiem el formę skróconą del.

O trzeci przypadek, odpowiadający polskiemu celownikowi, pytamy: komu⁷ czemu⁷

Komu? Paco ayuda a su hermano. Paco pomaga swojemu bratu.

Przypadek ten wiąże się zawsze z przyimkiem a. Przyimek a tworzy z rodzajnikiem el formę skróconą al.

Gdy chcemy, aby nasza wypowiedź była szczególnie poprawna stylistycznie, stawiamy dodatkowo przed odmienionym czasownikiem odpowiedni zaimek celownika (dopełnienia dalszego). W języku polskim me ma odpowiednika takiego zdania. Tłumaczenie pozostaje identyczne, jak w poprzednim przypadku:

Komu? Pedro le ayuda a su hermano.    Pedro pomaga swojemu braw

O czwarty przypadek, odpowiadający polskiemu biernikowi, pytamy: kogo?

CO?
Co?	/Mes el libro?	Widzisz (tę) książką?
Kogo^7	Nes a los bomberos^7	Widzisz (tych) strażaków?
	iVes al caballo de Maria^7	Widzisz konia Marii?

184 ciento ochento y cuatro

Również w tym przypadku dochodzi czasem do podwojenia dopełnienia za pomocą meakcentowanego zaimka biernika (dopełnienia bliższego):

ko? El libro lo tengo aqui. (Tą) Książkę mam tutaj

Dopełnienie w bierniku występuje bez przyimka, jeśli mowa o przedmiotach. Natomiast jeśli wypowiedź dotyczy osób lub zwierząt, przed dopełnieniem stawiamy przyimek a.

Kogo? Veo a Maria en la calle. Widzę Marię na ulicy.

Istnieją jednak trzy wyjątki od tej zasady:

Po czasowniku tener przyimek a nie występuje, nawet kiedy chodzi o osobę.

iTienes amigos en Argentina? Masz przyjaciół w Argentynie?

Si, tengo muchos amigos alli. Tak. mam tam wielu przyjaciół.

Po necesitar i buscar przyimek me występuje, jeśl dopełnienie w bierniku

jest dla osoby mówiącej bliżej nieokreślone:

tNecesitan un cocinero⁷    Potrzebują państwo kucharza⁷

Si, buscamos un cocinero.    Tak. szukamy (jakiegoś) kucharza.

jednak w przypadku, gdy chodzi o konkretną lub jasno zdefiniowaną osobę, po necesitar i buscar stawiamy przyimek a:

Busco a Carfos    Szukam Car/osa.

Necesito a Antonio.    Potrzebuję Antonia.

2.9. Porównywanie rzeczowników

Rzeczowniki porównujemy, używając konstrukcji mas ... que (więcej . mz) oraz menos.....que (mniej... mz).

■juan tiene mas    dinero que Jorge. Juan ma więcej pieniędzy mz jorge.

?Tu bebes menos vino que yo.    7y pijesz mniej wina niż ja.

Gdy chcemy wyrazić równość między rzeczownikami, używamy konstrukcji tanto ... como (ty/e .. de). Tanto zgadza się pod względem liczby i rodzaju z rzeczownikiem, do którego się odnosi.

tanto sol    tyle słońca

En Cadiz hay §^ente como aquf. W Kadyksie jest ^Ly'^u ^^Zl He tantos turistas    tylu    turystów

tantas piayas    tyle plaż

ciento ochenta y cinco 185