56023 IMGI70 (4)

—    „szczupłe” wytwarzanie — efektywne wykorzystanie wszystkich czynników wytwórczych (wysoka niezawodność wyposażenia, nj. skie zapasy, minimalne wybraki, krótki czas przezbrojeń) przy utrzymywaniu wysokiego poziomu elastyczności i jakości,

—■ partnerstwo z dostawcami — służy integracji działań dostawców i producentów, wpływa korzystnie na sprawność zaopatrzenia w materiały i usługi,

—    zarządzanie zintegrowanym łańcuchem dostaw — zarządzanie na dwóch poziomach: taktycznym, przez funkcjonalne granice wewnątrz przedsiębiorstwa i granice oddzielające je od otoczenia, oraz strategicznym, w którym bierze się pod uwagę koszty i opcje dokonywanych przedsięwzięć;

0 zdolności w zakresie technologii informacyjnych:

—    zintegrowane systemy informacji — udoskonalona jakość i aktualność danych, jakimi posługują się menedżerowie w planowaniu łańcucha dostaw, wykonawstwie i monitoringu przedsięwzięć w porównaniu do zwykłej bazy danych (decyzje podejmowane na ich podstawie są wysoce trafne),

—    zaawansowane technologie informacyjne — doskonalą sprawność działania i umożliwiają zarządzanie łańcuchem na nowe sposoby;

0 zdolności organizacyjne:

—    zintegrowany pomiar przedsięwzięć — umożliwia śledzenie, jak cele rozwojowe oiganizacji przekładają się na operacyjne i finansowe cele poszczególnych elementów w łańcuchu (regularny pomiar i analiza wykonania jest korzystna dla dostawców i klientów),

—    załoga — koncentruje się na tworzeniu bazy wiedzy (uczeniu się) oraz kształceniu umiejętności efektywnej pracy zespołowej, co pozwala na osiąganie coraz ambitniejszych celów i doskonalenie wykonawstwa,

—    spłaszczona struktura organizacyjna.

Ponadto każda z jedenastu wymienionych zdolności ma pięć wymiarów. Są to: strategia i organizacja, planowanie, procesy biznesu i informacja, przepływ produktu i pomiar. P. Gilmour podaje dla przykładu zdolność partnerowania z dostawcami w tych pięciu wymiarach. I tak:

0 strategia i organizacja:

—    strategia selekcji dostawcy,

—    strategia zakupów,

—    projekt organizacji zaopatrzenia,

—    dzielenie się informacją;

0 planowanie:

—    planowanie zamówień,

—    rozwój produktu;

0 procesy biznesu i informacja:

—    automatyzacja transakcji,

—    aprobata dostawy;

0 przepływ produktu:

—    miejsce dostawy,

—    czas dostawy;

0    pomiar: przedsięwzięcia dostawcy.

Podstawowe zasady zarządzania łańcuchem dostaw są następujące:

—    łańcuch dostaw jest postrzegany jako całość organizacyjna (jedna organizacja);

—    dostawa jest wspólnym celem wszystkich uczestników łańcucha, a decyzje strategiczne dotyczące dostaw mają wpływ na koszty i udział w rynku;

—• łańcuch dostaw, ze względu na integrację informacyjną i informatyczną, zmienia spojrzenie na zapasy; nie likwiduje ich całkowicie, lecz faktycznie zmniejsza do najbardziej niezbędnych rozmiarów, zastępując je informacją wszędzie tam, gdzie to możliwe; zapasy przestają zatem pełnić rolę tradycyjnego równoważnika strumieni popytu i podaży w systemie logistycznym; rolę regulatora strumieni przejmuje informacja, a zapasy tylko w ostateczności;

—    integracja uczestników łańcucha bazuje na wykorzystaniu nowoczesnej techniki informatycznej i szeroko rozumianego partnerstwa.

Jak podkreśla M. Christopher, łańcuch dostaw to nie to samo, co integracja pionowa. Łańcuch dostaw nawiązuje do rozwiązań strategicznych opartych na integracji pionowej, lecz zarazem stanowi połączenie tej koncepcji z koncepcją łańcucha wartości oraz z koncepcjami outsouicingu

1    trzeciego uczestnika. Oznacza to, że czynności nie stanowiące kluczo-

112

113