47615 s 21

21

ANION JODKOWY I^-

Anion jodkowy stanowi resztę mocnego kwasu jodowodorowego, którego sole zwane są jodkami. Identyfikacja jonów jodkowych polega na wytrąceniu z roztworu osadów: jodku srebra, ołowiu i miedzi(I) oraz na zbadaniu ich właściwości.

Wykonanie analizy

1)    Azotan srebra AgN0₃ z roztworów zawierających jony jodkowe strąca jasnożółty, serowaty osad jodku srebra:

T + Ag⁺ = Agi l

Osad ten, w odróżnieniu od AgCl, nie roztwarza się w amoniaku.

2)    Azotan ołowiu Pb(N0₃)₂ wytrąca żółty osad jodku ołowiu(II):

2r + Pb²⁺ = PbI₂i

Osad ten rozpuszcza się po ogrzaniu zawartości probówki do wrzenia, a po ochłodzeniu roztworu krystalizuje w postaci pięknych żółtozłotych blaszek.

3)    Sole miedzi(II) utleniająjony jodkowe do wolnego jodu:

4r + 2Cu^2ł = 2Cul4- + I₂

Po przeprowadzeniu powyższej reakcji należy dodać do mieszaniny kilka kropli roztworu skrobi. W przypadku obecności wolnego jodu roztwór zabarwi się na kolor granatowy.

ANION OCTANOWY CH₃COO'

Anion octanowy wywodzi się od kwasu octowego CH₃COOH. W roztworze wodnym kwas octowy jest słabo zdysocjowany. Jako kwas słaby jest wypierany z roztworu swych soli (octanów) przez kwasy mocniejsze. Kwas octowy posiada charakterystyczny zapach octu. Sole kwasu octowego łatwo rozpuszczają się w wodzie z wyjątkiem octanu srebra i niektórych hydroksosoli. Azotan srebra AgN0₃ wytrąca z dość stężonego roztworu octanu biały krystaliczny osad CH₃COOAg rozpuszczalny w HN0₃:

CH₃COO' + Ag' = CH₃COOAg 4-

Identyfikację anionu CH₃COO" przeprowadza się za pomocą reakcji opisanych niżej. Wykonanie analizy

1)    Do roztworu octanu sodu dodać kilka cm³ rozcieńczonego H₂S0₄. Kwas siarkowy wypiera kwas octowy z roztworów octanów:

2 CH₃COONa + H₂S0₄ = 2 CHjCOOH + Na₂S0₄ Obecność wolnego kwasu octowego należy stwierdzić po jego charakterystycznym zapachu; jest on lepiej wyczuwalny po uprzednim ogrzaniu próbki.

2)    Chlorek żelaza(III) FeCl₃ dodany do roztworu octanu daje intensywne brunatnoczerwo-ne zabarwienie w wyniku utworzenia rozpuszczalnego octanu żelaza(III):

3 CH₃COO" + Fe³⁺ = Fe(CH₃COO)₃

Po ogrzaniu obojętny_octan żelaza(III) ulega hydrolizie, tworząc trudno rozpuszczalny