Ponieważ hamiltoniany (14.8) i (14.38) są addytywne i odnoszą się do zupełnie różnych stopni swobody, wobec tego funkcja falowa ip może być zapisana w postaci iloczynu funkcji falowej dla ruchu orbitalnego i spinowego. Na koniec w ramach mechaniki kwantowej możemy wreszcie opisać również sprzężenie spin-orbita, wprowadzone w paragrafie 12.8. W tym celu musimy jedynie wprowadzić do mechaniki kwantowej otrzymane wcześniej wyrażenie (12.27) odpowiadające energii oddziaływania. Jak zwykle, dokonujemy tego, przypisując odpowiednio orbitalny moment pędu 1 operatorowi momentu pędu 1 (p. 9.3.4), a spin s — operatorowi spinowemu s [por. wzór (9.61)]. Uzyskane wyrażenie
. UnZe1 1 • ii0 Z
W(I,s) —3- (I • s) = ——5-(Aort«ttAspin) (14.60)
8nmo r 4nr
wstawiamy do równania Schrodingera, otrzymując w ten sposób równanie Schrodingera dla elektronu ze spinem w polu magnetycznym z uwzględnieniem sprzężenia spin-orbita. Niezależna od czasu postać tego równania przedstawia się w następujący sposób:
I--V1 + —rAgrad + -—rdrvA + —— + V+
L 2m0 m0i 2m0i 2m„
+ —§ • B + • s)l * = E*. (14.61)
mQ 07t/n5 r J
W paragrafie 13.3 przekonaliśmy się, że przy słabych polach magnetycznych dominuje sprzężenie spin-orbita. W takim razie najpierw zajmiemy się równaniem Schrodingera bez zewnętrznego pola magnetycznego
2m0 4ne0r
+
/io Ze2 1 Sti/Ho r3
i//(r) = £i//(r).
(14.62)
Równanie (14.62) zawiera operator spinowy s, który —jak wiemy —jest macierzą. A zatem funkcja falowa \j/(r) ma dwie składowe
*(r) =
przy czym 1odpowiada spinowi f, a i//2 — spinowi J,.
Sprzężenie spin-orbita miesza stany orbitalne i spinowe i wymaga wprowadzenia nowej liczby kwantowej. Bez sprzężenia spin-orbita funkcja falowa miałaby postać2
Ki.rn.rn, = Wu(M) (14.63)
część orbitalna spin
Funkcja ta jest indeksowana przez główną liczbę kwantową n, liczbę kwantową orbitalnego momentu pędu /, magnetyczną liczbę kwantową m(=m,) oraz spinową liczbę kwantową //is.
266
kątową, natomiast w — jedną ze spinowych funkcji falowych (14.23).
Litera ^ w równaniu (14.63) ma dwa zupełnie różne znaczenia: w F, m (0, $) oznacza ona zmienną