62358 img086 (27)

Pierwsza wersja tego testu pochodzi z 1971 r. (Reichler, Schopler, za: Schopler, ReichIer, Renner, 1988). Nazywała się wówczas Childhood Psychosis Rating Scalę (CPRS), nawiązując do kryteriów Creak, które zapobiegały myleniu autyzmu z wąską, klasyczną definicją zaproponowaną przez Kannera. Kiedy rozszerzono kryteria autyzmu, przyjęto w 1988 r. obecną nazwę CARS.

W opracowaniu CARS szeroko zastosowano pięć ważnych systemów diagnostycznych: kryteria Kannera (1943), punkty Creak (1961), definicja Ruttera (1978), definicja NSAC (National Society for Autistic Children, 1978, za: Schopler, Reichler, Renner, 1988) oraz DSM-III-R (1987).

Do charakterystycznych cech wyróżniających skalę CARS należą:

1)    włączenie pozycji reprezentujących różne kiyteria diagnostyczne, odwołujących się do poszerzonej definicji autyzmu jako syndromu;

2)    zastąpienie subiektywnych i ezoterycznych osądów klinicznych obiektywnymi i dającymi się zmierzyć ocenami opartymi na bezpośredniej behawioralnej obserwacji;

3)    rozwój i udoskonalanie skali trwało 10 lat, w ciągu których zastosowano ją wobec 1500 dzieci;

4)    test ten można stosować wobec dzieci w każdym wieku.

Użycie metody CARS w badaniach zaprezentowanych w tej pracy, było możliwie dzięki Stowarzyszeniu Pomocy Osobom Autystycznym w Gdańsku, które sprowadziło i dokonało tłumaczenia tego testu.

Rzetelność skali CARS (wg badań zespołu E. Schoplera 1988)

Współczynnik wewnętrznej zgodności wynosi a = 0,94. Miara ta określa stopień, w jakim skala jako całość mierzy jednolite zjawisko, a nie liczne, nie związane ze sobą aspekty zachowania. W celu oceny rzetelności osoby testującej, skorelowano wyniki uzyskane przez dwie odpowiednio przeszkolone, pracujące niezależnie osoby (to porównanie zostało przeprowadzone na 280 przypadkach). Uzyskany współczynnik 0,71 wskazuje na dużą zgodność pomiędzy osobami testującymi. Aby ocenić rzetelność samego testu CARS (test-retest reliability) porównano wyniki z drugiej i trzeciej rocznej ewaluacji. Końcowa korelacja wynosiła 0,88 (p < 0,01, średnie (x, = 31,5, x₂ = 31,9), n = 91. Przeanalizowano również zgodność pomiędzy kolejnymi próbami testowymi dotyczącymi diagnostycznej kategoryzacji. Diagnozy w' CARS w drugiej i trzeciej ewaluacji zgadzały się w 82%.

Trafność skali CARS (wg badań zespołu E. Schoplera 1988)

Trafność diagnostyczna była ustalana poprzez porównanie ogólnych wyników CARS z ocenami klinicznymi, uzyskanymi podczas tych samych sesji diagnostycznych. Uzyskana korelacja r = 0,54 (p < 0,001) wskazuje na wysoką trafność CARS, kiedy jest ona porównywana z innymi kryteriami diagnostycznymi. Dodatkowo w celu oszacowania trafiiości diagnostycznej CARS porównano wyniki testu z niezależnymi klinicznymi ocenami, wystawionymi przez psychologa i psychiatrię zajmującymi się dzieckiem. Wynik r = 0,80 (p < 0,001) wskazuje, że CARS jest zgodny z ocenami ekspertów klinicznych.

Trafność ocen CARS, uzyskanych w różnych warunkach

Różne grupy dzieci były oceniane testem CARS w odmiennych warunkach. Porównywano oceny CARS uzyskane podczas obserwacji dziecka w sesji PEP, z ocenami w CARS uzyskanymi podczas:

1)    wyw i adów z rod zicam i,

2)    obserwacji w klasie,

3)    analizy zapisów dotyczących historii choroby.

Wskaźniki zgodności ocen były następujące:

ad. 1) n = 42, r = 0,82, p < 0,01,

ad. 2) n = 20, r= 0,73, p< 0,01,

ad. 3) n = 61,r-0,82,p <0,01,

Również współczynnik kappa, mówiący o błędzie przypadkowej zgodności, wskazuje na trafność testu CARS przeprowadzonego w różnorodnych warunkach (kappa w trzech badaniach: 0,75; 0,86; 0,63).

Trafność ocen w CARS wystawionych przez specjalistów innych dziedzin

CARS początkowo był przeznaczony do przeprowadzenia przez osoby, które specjalizowały się w dziedzinie autyzmu. Badania przeprowadzone przez Schoplera dowiodły, iż krótkie szkolenie (film instruktażowy i przeczytanie podręcznika testu) pozwala na wystawienie trafnych ocen przez specjalistów pokrewnych dziedzin, którzy dotychczas nie zajmowali się autyzmem.