dorosłych. Określa wpływ różnorodnych czynników na proces nauczania, takich jak: szkoła, środki masowego przekazu, doświadczenie, działalność społeczna, '-*łx-iU,AUl c&dxu)< wykształcenie, wykonywany zawód. Dąży do wykrycia najważniejszych VOc.
prawidłowości rządzących procesem dydaktycznym z udziałem człowieka dorosłego i Q optymalizuje metody kształcenia.
U d. Teoria wychowania dorosłych-bada proces wychowania człowieka dorosłego, /
przebieg i uwarunkowania lego procesu a przede wszystkim etaoUuw#--uzasadnia potrzebę wychowania dorosłych, omcuJZJjo.
- uzasadnia potrzebę formułowania celów wych- przyg. do życia w społeczeństwie i
konieczność rozwoju. „Teoria ta określa zasady kierowania rozwojem osobowości dorosłych umożliwiających im pełną samorealizację, emancypację i przezwyciężanie wszelkich form alienacji”. Turos.j5.269.; o*cU/pu£
- bada, analizuje i charakteryzuje współzależność procesów cywilizacyjnych, łs txU3\n
kulturotwórczych, społeczno- ustrojowych i wychowawczych (człowiek w kontekście), Wwori
bada, analizuje i wyjaśnia przyczyny kryzysów wychowawczych. [UuJLla>ooti\ootUjO --> «^
Są też inne podział)': np. ze względu na dziedzinę życia- andragogika wojskowości, ^
andragogika szkoły wyższej, andragogika specjalna, 5! ><Pc^.WtxwŁU
Lub ze względu na okresy życia (to zależy na jakiej teorii okresów rozwojowych się opieramy- na ogół andragogika wczesnej, średniej i późnej dorosłości)
3. Andragogika a oświata dorosłych i edukacja dorosłych. tjedioo ^3
Andragogika- dyscyplina naukowa, której przedmiotem jest refleksja na temat istoty, treści i uwarunkowań procesów rozwojowych ludzi dorosłych, rozumianych jako swoistych i względnie autonomicznych, ,Uiyo, cmo Nuzjje
Oświata dorosłyćh- działalność mająca na celu zapewnienie osobom dorosłym i młodzież)' zaspokajanie potrzeb i zainteresowań kulturalnych, uzupełniania kwalifikacji oraz I o*5-
wzbogacania wiedzy i rozwijanie umiejętności. Do lat trzydziestych funkcjonował)' ° c^r*ł' Ludu określenia: „oświata dla ludu”, „oświata ludowa”, „oświata pozaszkolna”. Pełni funkcję
4 kompensacyjną- polegającą na upowszechnianiu wymaganego gd wykształcenia Wśród tych, którzy nie uzyskali go w odpowiednim wieku, 0PfvuriS£, -ucmuMo. PeoDofchend
właściwą- polegającą na ciągłym rozszerzaniu posiadanego ^uo AmoH* . wykształcenia, ehU5 CL OtUŁ frau/ł^ż w>tuaUl oJOPfUJtrms-Tak więc oświata dorosł)'ch (edukacja dorosłych) jest praktyką wspomagania rozwoju có -u+IO człowieka dorosłego, natomiast andragogika- refleksją teoretyczną nad oświatą dorosłych. t-urtYtof ucrkfo
H ^ jlużoea^aiA (Włmdcn^łuCceauj.).
4. Powstanie i roztt-ój sfałdragogiki ° <T
Termin „andragogika” pojawia się po raz pierwszy w pracy Aleksandra Kappa. wybitnego znawcy tekstów Platona: Nauka o wychow-aniu w ujęciu Platona (Platon*
Erziebungslebre), Lipsk 1833 rozdział 111: Andragogika, czyli kształcenie w wieku męskim (Andragogik oder Bildung im manlichen Alter).
Niestety Herbart poprzez swoją chłodną recenzję zgasił dalszy rozwój refleksji teoretycznej nad rozwojem człowieka dorosłego: sam nie miał żadnych doświadczeń w zakresie kształcenia dorosłych ale w opinii innych uchodził wówczas za niekwestionowany autorytet naukowy, (feuftołlu >4 *51. Cpcć* (1 hzu.' Ł raojujuJoi A wcow-otrujj.
ycTCTCMffHClJ -* JUCCruU : fUOu.
ecuzMoya
Urł^x>^CFrjd^ ’śjpwcrnvox. oufo, ikl/yujj &crfl?vU^cJv