małżcminowo-chrząstkowy ornament ornament składający się z trawesfowarieju chrząstki z uwypuklonymi guzami oraz małżowiny usznej, popularny w Europie od pocz. XVII \v., w Polsce występował od ok. 1630 r. Jeden z najbardziej charakterystycznych ornamentów barokowych; pojawiał się zwłaszcza na wszelkiego typu obramieniach, stosowany w dekoracjach rzeźbiarskich, w snycerstwie, meblarstwie, sztukator* twie i złotnictwie.
warty w rzeźbie arch. (zworniki, konsole, ustrady, attyki), sztuce ogrodowej ntanny, sztucznie kształtowane groty) pirzem. artystycznym (ceramika, złótnict-wo), także w malarstwie i grafice (wystroje wzorniki ornamentalne); używany żnym gotyku i renesansie, szczególnie erystyczny dla sztuld manierystycz-nej ok. 1530-1600. Zob. też — meduza.
meander
Z** V*
ornomen: malzo-Mnowo-chrząstkowy, ok. 1650
równej grubości linie równoległe załan jące się wielokrotnie pod kątem prostyi niekiedy wzajemnie przeplatających się.
medalion w dekoracji arch. i rzemiośh artystycznym okrągła lub owalna, ujęta u ramy płaskorzeźba lub malowidło; występuje od starożytności antycznej, charakterystyczny dla nowożytnej i klasycystycz-nej sztuki dekoracyjnej.
różne typy masek
medalion
maska naiuralistyczny motyw dekoracyjny w formie ludzkiej lub zwie rzęcej głowy ukazywanej en face lub z profilu. Zob. leż — maszkaron.
maswcrk w arch. gotyckiej kamienna lub ceglana (rzadziej w rzemiośle drewniana) ażurowa dekoracja wypełniająca otwory okienne, balustrady itp. formami geometrycznymi i motywami ornamentalnymi np —* rybiego pęcherza. M. może także przybierać formę reliefowej dekoracji nakładanej na ścianę (tzw. ślepy maswcrk).
maswark
maszkaron motyw dekoracyjny w formie stylizowanej głowy ludzkiej lub na pół zwierzęcej, o zdeformowanych groteskowo rysach i często fantastycznie ukształtowanych włosach, czasem przekształcających się w liście lub inne elementy floralne. Wywodzący się od póżnoantycznych przedstawień, stoso-
typy maszkaronów
a u reska ipmament w formie wid roślinnej zakomponowanej symetrycznie w ry geometryczne i wypełniającej całą orowaną płaszczyznę. Wywodzi się ze hellenistycznej, za pośrednictwem sztuki islamskiej trafił do renesansu. Stoso-a gł. w grafice książkowej, także w mo-ach, imarsjach i inkrustacjach mebli,
_zwykle rzadko pojawiająca się w dekoracji rzeźbiarskiej. Zob. też — wić roślin-arabeska.
cander “występujący od czasów prehi-rycznych ornament złożony z ciągu '*■ form geometrycznych utworzonych przez
mauroska
37
36