przekazuje sygnał z wejścia do wyjścia o numerze odpow iadającym podanej na wejścia adresowe liczbie binarnej. Pozostałe wyjścia są utrzymywane w stanie nieaktywnym lub w stanie rozwarcia (zależnie od typu demultipleksera). Dekoder działa bardzo podobnie, ale ma jedynie wejścia adresowe, których stan służy do wybrania jednego z n możliwych wyjść. Przykład dekodera pokazano na rysunku.
V/GI3C 0 w*Oleńka |
^ .... | |
Sar:p we;4c owe kxJres) |
r— |
a2 A, |
AS 0 1 2 3 i b 0 7 - -wTg trr-yg |
TT^T^TTT
Wysiew *';dj 1 c 8
Jest to dekoder typu ‘138. realizujący funkcje wyboru "1 z 8". Na wyjściu, które odpow iada liczbie zakodow anej na liniach danych (czyli na w ejściach adresowych), pojawia sie stan niski. Wszystkie inne wyjścia są w stanie wysokim. Dekoder ’138 wyposażono w trzy w ejścia uaktywniające. Układ może wykonywać sw oja funkcje tylko w tedy, gdy 2 z nich są w stanie niskim, a jedno w stanie wysokim. Ulubionym sposobem wykorzystania dekodera jest wybór jednego z wielu możliwych działań w zależności od stanu "licznika" sterującego liniami danych (adresowymi) dekodera. Dekodery są zwykle używ ane w układach mikroprocesorowych do przełączania sposobu działania układu w zależności od dostarczonego adresu. Innym, popularnym sposobem wykorzystania dekodera jest kolejne uaktywnianie działań zgrupowanych w pew ną sekw encje, stosow nie do narastania liczb definiujących adres, otrzymywany z wyjść licznika binarnego.