64230 P1190805

133

aki«j 1 ailaweeJciej rosprzeetrsenlły się naczynia piętrowa. Bogato jest ta representoweny inwentarz no talowy. Występują mloczo b:*ązowe, Ilono noto różnych typów, brzytwy półkolisto o dwustronnym ostrzu i storowym uohwytea. Vśród ozdób i osęścl stroju licznie występują szpilo brązowo różnych typów, brązowo klamry do pasa, Jednoozęś o Iowo zapinki, branooloty brązowo oraz różnego rodzaju gumki 1 wisiorki. Spotyka się ta zespoły grobowo bardzo bogato wyposażono w wyroby brązowo, w tyn także w naczynia brązowo /np, Ordnwald Kr. Mdnohen/.

Na zachód od oba grap bawarskich, na taranie Wirtembergii, pól-no ano-zachodniej Bawarii 1 w południowej Heeji występuje grupa dolno-Bsńako-sswabaka. Zajmowała ona tereny położone nad górnym Dunajem i Md Hekarea w Wirtembergii, sięgała dalej na północ nad dolny Mon w okolicach Frankfurtu i dochodziła Jeszcze dalej ku półnooy aż po rzekę Lahn. V obrębie tej grupy wyróżnia etę jeezcse mniejszo grupy lokalne /podgrupy/, do których naleZą: grupa marburaka /Marburg/ w górnej Hesji, w okolicach Marburga nad Lahnem; grupy Hanau i Fried-borg aa terenach położonych nad dolnym Monom, w okolioaoh Frankfurtu, w południowej osęici Hesji. Ceramika grapy dolnomeńsfco-szwab-skiej charakteryzuje się dosyć ostrym profilowaniem załomów naczyń i często występującym zdobieni om poziomymi Żłobkami górnej osęóol brzuśoa naczyń. Obok llosnio występujących naczyń wazowa tych o szyjach stożkowatych lub lejkowato rozchylonyóh spotyka się toZ wazki zaopatrzona w uszka umieszczono u nasady szyi. Występują też wazy tfwustoikowate o ostrym profilu, misy profilowano, kubki, czerpaki oraz pucharki o bardzo wąskim dnie. Ceramika ze stanowisk rozmieszczony oh w północnej port 11 grupy dolnomońsko-ecwabokiej wykasuje niejakie podobieństwa de oeramiki z zachodnich partii kultury lu-Zyoklej. Ha taranie pólnoanej Hesji, w okolicach Kassel, wyróżnia się grupę dolnoheską, która wykasuje Jat pewne podobieństwa ze są— siednimi grupami z terenów Heetfalli i Dolnej Saksonii.

Zachodnią część terenów objętych przez południowonlemlecką kulturę pól popielnicowych zajmowała grupa góraoreńsko-ozw&jo&rska. Obejmowała ona tereny położone nad górnym Renem w półnoono-zaohod-uiej Szwajcarii, w Badenii i w Alzaojl. V kierunku wsohodnlm stanowiska tej grupy dochodzą do Jeziora Bodeńskiego, a w kierunku zachodnim sięgają do górnej Hoss li we wschodniej Francji, ku północy wreszcie na lewym brzegu Reno dochodzą aż do dolnej Mozell• Ceramika grupy górnoreńsko-szwaJcarskiej Jest reprezentowana przez duże wazy baniaste lub dwustożkowate o lejkowato rozchylonej krawędzi, szerokootworowe naczynia dwustożkowate, nieraz dosyć ostro profilowane, o brzegu wychylonym na zewnątrz, oraz kubki, niekiedy

zaopatrzone w podwójne ucha. Cerami ka Jeat zdobiona rytym ornamentom, grupami linii poziomych i ukośny oh kresek. Stosunkowo oaęsto spotyka się dekorowanie oeramiki meandrem.

Pod znacznym wpływem połudnlowoniemleoklej kultury pól popielnicowych pozostawały dalsze kultury zaliczane do grupy kultur pól popielnicowych, takie Jak północno tyrolska kultura pól popielnicowych, do Ino reńska kultura pól popielni oo wy oh ozy też nawet franca sko-katalońeka kultura pól popielnioowyoh.

8. PÓLNOCNOTHIOLSKA KULTURA. PÓL POPIEUttCOWTCH

Kultura ta, zwana także kulturą Hótting, występuje w dolinaoh rzek północnego Tyrolu, a zwłaszcza w dolinie Innu, w okolicach Tzms-brucka. Powszechnie stosowano tu ciałopalenie. Ma cmentarzyskach przeważały groby popielnioowe. Spotyka się także groby ze spalonymi kośćmi rozrzuconymi w skrzyni kamiennej. V grobach tyoh wyroby metalowe były ułożone w sposób przypominająoy rozmieś sezonie ich na olela zmarłego. Obok dużych naczyń wazo waty óh o wyodrębnionych szyjach cylindrycznych i rozchylonych krawędziach oraz naczyń dwuatożkowatych, typowych dla całej kultury pól popielnicowych, spotyka się dzbany o wysokich, lejkowato rozchylonych szyjach, z taśmowatyml uchami, oraz szerokie kubki o wyodrębnionych, także rozchylonych szyjaoh. V rozwoju północno tyrolskiej kultury pól popielnicowych wyodrębnia alę trzy zasadnioze fazy: 1 - datowana na Brąz D, U - datowana na Hallstatt Aj, 1X1 - datowana na Hallstatt A^ i B^, rozpada się ona na dwa stopnie a 1 b.

9. EOLNOREŃSKA. KULTURA PÓL FOPIELHICOVTCH

DoIłoreńsko kultury pól popielnicowych wykształciła się nad dolnym Renem w okresie halsztackim A. Yedle wszelkiego prawdopodobieństwa powstała ona w wyniku przesunięcia się w dół Renu grup ludności ż obrębu poludniowonlemiecklej kultury pól popielnicowy oh. V rozwoju omawiano J kultury wyróżnia się dwie zasadnloze fasy, któro odpowiadają w przybliżeniu okresom Hallstatt A i B, Dolnorańaka kultura pól popielnicowy oh miała trwać bez większych zmian w głąb wczesnej epoki żelaza, bowiem tereny położone nad dolnym Ranem ozęśolowo tylko ogarnięte zostały przez nowo przybyłe a południa grupy ludności o kulturze halsztacki oj •

Omawiana tu kultura obejmowała północną Nadrenię 1 Mestfallę oraz tereny Belgii 1 ozęśolowo Holandii, zwłaszcza południową część tsgo kraju. W obrębie dolnoreńsklej kultury pól popielnicowych wyróżnia się