ultradźwiękowe o częstotliwości 2 MHz. natomiast do badania oczu. pilic głębokość penetracji wynosi około 0,03 m. stosuje się wyższe częstości dochodzące do 20 MHz. W tkankach miękkich rozchodzą się praktycznie jedynie podhJ2ne fale ultradźwiękowe. fale poprzeczne są bardzo silnie tłumione.
Długość fal ultradźwiękowych w tkankach miękkich przy częstotliwości 2-20 MHz i prędkości około 1500 m/% wynosi 0.75-0.075 mm. Tak krótkie falc można formować w skupione wiązki o poprzecznych wymiarach rzędu I mm. zapewnia to dobrą zdolność rozdzielczą wystarczającą do celów diagnostycznych.
Następnym bardzo korzystnym czynnikiem, który umoźJiwia zastosowanie ultradźwięków w diagnostyce medycznej, jest fakt. Ze opory akustyczne <p • e) różnych tkanek miękkich niewiele się różnią.
Tabela 193
Prędkość c. gęstość p i impedancja pc dla wybranjch tkanek i innych materiałów
Ośrodek |
Prędkość c|n*] |
Gę«o« p |k* m ' 10*1 |
Impedancja pc (kg raV' 10*1 |
Tkanka miękka «rcdnio> |
1540 |
1.06 |
1.63 |
Mięśnie |
1580-1630 |
1-07 |
1.69-1.74 |
Krew |
1570 |
1.06 |
1.66 |
Skóra |
1500 |
1.08 |
1.63 |
ścianka naczynia |
1570 |
1.06 |
1.66 |
Tkanka tłuszczowa |
1450 |
0.92 |
1.38 |
Nerki |
1550 |
1.04 |
1.62 |
Mózg |
1540-1560 |
1.03 |
135-1.66 |
Wątroba |
1560 |
1,06 |
1.66 |
Ciałko szkliste oka |
1520 |
1 JO |
1.52 |
Kość czaszki |
4000 |
1.38-1.81 |
3.755-738 |
Woda |
1490 |
1.0 |
1.49 |
Fala padająca na granicę dwóch tkanek prawie całkowicie przez nią przenika (99%). jedynie 1% energii fali ulega odbiciu Jeśli się stosuje impulsy fali ultradźwiękowej. to powstaje niewielkie echo odbite, które po wzmocnieniu elektronicznym może być zarejestrowane na ekranie lampy oscyloskopowej Większość energii fali ultradźwiękowej przenika do kolejnych warstw i daje echo od każdej napotkanej granicy tkanek miękkich W przypadku napotkania na drodze obszaru wypełnionego gazem następuje prawic całkowite odbicie fali ultradźwiękowej. Podobne zjawisko zachodzi na granicy tkanek miękkich i kostnych (ryc. 19.7). Informacje o spenetrowanym ośrodku biologicznym, zawarte w falach ultradźwiękowych. zakodowane są w czasie ich przejścia, amplitudzie i fazie.
W diagnostyce ultradźwiękowej pierwsze pozytywne wyniki dała metoda echa, w której wykorzystane są impulsy fal. W metodzie echa podstawowymi parametrami. z których się uzyskuje informacje o ośrodku, są czas przejścia fali i amplituda.
M2