M -> Mn+ + ne np. Fe —> Fe2+ + 2e Zn —> Zn'+ + 2e
W reakcji katodowej przyłączane są elektrony (powstałe w wyniku reakcji ait< dowej) przez cząstki o charakterze redukcyjnym (tzw. depolaryzatory) wedłti schematu:
/ 1
D + ne —» Dne
Na powierzchni katodo wejy elektrony mogą być wiązane przez atomy, cząstec/l lub jony, które w danych warunkach mogą ulegać redukcji.
W środowisku kwaśnym zachodzi redukcja jonów wodorowych:
1/
2H+ + 2e -» H2
lub redukcja tlenu zgodnie z reakcją:
02 + 4H+ + 4e -» 2H20 W środowisku obojętnym lub zasadowym reakcja katodowa to redukcja tlenu 02 + 2H20 + 4e -» 40H~
Jeśli w procesie korozji metalu jon wodorowy ulega redukcji, to proces tf nazywamy procesem katodowym z depolaryzacją wodorową, a jeżeli ulc^ redukcji tlen, to procesem z depolaryzacją tlenową.
Poza powierzchnią ogniwa korozyjnego (poza powierzchnią katody i anod) zachodzą zwykłe reakcje chemiczne między produktami procesu anodowego ik todowego, np. podczas korozji żelaza (stali) mogą to być takie reakcje zapisał sumarycznie:
Fe2+ + 20H‘ -> Fe(OH)2 4Fe(OH)2 + 02 + 2H20 -> 4Fe(OH):, 2Fe(OH)j <-> Fe20, • 3H20
i " .łają końcowe produkty reakcji, korozji które obserwuje się na po-Imiiich zniszczonych procesem korozji. W wyniku korozji stali są to: Fe2Oy • 1 l i <),,, Fe2Ot • nFF>0, itp. Model mikroogniwa przedstawiono na rysunku t )
Rys. 3.1. Model mikroogniwa
2PeCH)J •'j02*(r.-2)H20 — FejOj.nHjO (rdzo)
Rys. 3.2. Korozja kroplowa jako cieki wytworzenia ogniwa powstającego w wyniku niejednakowego napowietrzenia kropli roztworu chlorku sodu. Obszar katodowy i anodowy uwidoczniono za pomocą indykatora lerroksylowego (KjFe(CN)t,+l'enoloftaleina)
KI