52
Pediatria. Podręcznik dla studentów pielęgniarstwie
Tabela 3.8. Szczegółowe wskazania do leczenia enteralnego | |
• |
Zaburzenia połykania |
• |
Utrata przytomności |
• |
Zaburzenia koordynacji połykania |
• |
Wcześniactwo |
• |
-DzieGi z chorobami OUN (ośrodkowego układu nerwowego) (np. mózgowe porażenie dziecięcej! |
• |
Wady twarzoczaszki |
• : |
Stany po zabiegach operacyjnych przełyku, resekcji jelit |
• |
Stan po ciężkich oparzeniach L |
• |
Ostre zapalenie trzustki (dojelitowo) |
• |
Okres okofooperacyjny u pacjentów niedożywionych |
• |
Indukcja remisji w chorobie Leśniowskiego-Crohna |
• |
Mukowiscydoza |
• Niedożywienie w przebiegu:
Q przewlekłej niewydolności nerek
□ niewydolności wątroby
□ nowotworów
□ anoreksji
□ przewlekłej choroby płuc
□ refleksu żołądkowo-przetykowego
□ wrodzonych wad serca
□ nieswoistych zapaleń jelit
Diety stosowane w żywieniu enteralnym dzielimy na:
• diety pełne - zawierają wszystkie składniki niezbędne do odżywiania pacjenta
• diety polimeryczne - zawierają białka niepoddane procesom enzymatypffl nym; w praktyce najczęściej stosowane
• elementarne:
□ monomeryczne - składają się wyłącznie z wolnych aminokwasów (oczywiście + węglowodany i tłuszcze, składniki mineralne i witaminy)?
□ oligomeryczne, polipeptydowe - mieszanina aminokwasów, di- i tripep-tydów (oczywiście + węglowodany i tłuszcze, składniki mineralnej i witaminy)
• diety modularne - zawierają tylko jeden składnik pokarmowy (np. wyłącza nie tłuszcze MCT, maltodekstryny czy też białko); w zależności od potrzeb klinicznych dietami modularnymi można uzupełniać diety pełnoprofilowel
• diety specjalnego przeznaczenia, np. stosowane tylko u dzieci (przeznaczona są dla dzieci w wieku od 1. do 10. roku życia, powyżej tego wieku można stosować diety dla dorosłych), u pacjentów z niewydolnością nerek*;