65444 OMiUP t2 Gorski1

wodnych są narażone na kontakt z wodą morską, a tym samym na korozję, pokrywa się więc je specjalnymi farbami lub powłokami.

Aby umożliwić kontrolowanie ścian sitowych, w obu komorach wodnych umieszcza się zamykane na połączenia śrubowe włazy-wziemiki.

Obie komory wodne mocowane są do kadłuba za pomocą śrubowych połączeń kołnierzowych, a powierzchnie kołnierzy uszczelnione są gumowymi uszczelkami, odpornymi na działanie wody morskiej.

W króćcach wlotowym i wylotowym wody chłodzącej znajdują się gwintowane gniazda służące do zainstalowania w nich termometrów. W najniższych rejonach komór zwrotnych zainstalowane są kurki spustowe (lub probiercze) wody, a w najwyższych — kurki odpowietrzające.

Rozporki wzmacniające służą, podobnie jak żebra zewnętrzne i wewnętrzne, do wzmacniania konstrukcji skraplaczy i uzyskania odpowiedniej ich sztywności. Ponieważ niższe ciśnienie panuje wewnątrz skraplacza, a stosunkowo wysokie w komorach wodnych, więc rozporki mają przejmować część nacisków z zewnątrz i pracują na ściankach (rys. 5.69).

Rys. 5.69. Rozporki usztywniające skraplacz:

a) dwiema śrubami, b) kombinowane, c) bez zastosowania połączenia gwintowego;

1 — ściana sitowa, 2 — rozporka, 3 — końcówka, 4 — nakrętka kołpakowa, 5 — przeciwnakrętka, 6 — pierścień ustalający, 7—uszczelka płaska, 8 — uszczelka pierścieniowa, 9—zawleczka

101