tu, iż (niezbędne jest koncentrowanie większej uwagi społeczeństwa na tych grupach zawodowych, które zajmują szczególne miejsce w całokształcie naszego życia społeczno-ekonomicznego, politycznego i kulturalnego. A poza tym — co należy tu zaznaczyć — wiele świąt profesjonalnych nie ma jeszcze silniejszego osadzenia w naszych tradycjach obyczajowych. Można przypuszczać, iż z biegiem czasu owe różnice ulegną stopniowej niwelacji.
Jedną z idei świąt profesjonalnych w obecnym układzie naszego życia społecznego jest okresowe prezentowanie całemu narodowi poszczególnych wspólnot zawodowych z równoczesnym akcentowaniem ich roli w naszej gospodarce narodowej. Z drugiej jednakże strony święta te stwarzają dogodną okazję do okresowego podsumowania uzyskanych wyników i wykreślania nowych zadań produkcyjnych. Stąd też bardzo istotnym elementem przygotowań do ich obchodów jest podejmowanie przez dane grupy zawodowe określonych czynów produkcyjnych oraz wykonywanie różnorodnych prac społecznych na rzecz swego zakładu pracy, osiedla, a nawet miasta. Inaczej mówiąc — każda grupa zawodowa pragnie powitać swoje święto konkretną pracą i dodatkowym wkładem wysiłku. Przyczynia się to do wytwarzania specyficznej atmosfery świętowania.
W przeddzień obchodów święta profesjonalnego odbywa się spotkanie centralnych władz politycznych i kierownictwa resortu z reprezentacją danej wspólnoty zawodowej. Podczas spotkania najbardziej zasłużeni pracownicy dekorowani są odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Analogiczne spotkania odbywają się także na szczeblu wojewódzkim i najczęściej połączone są z akademią okolicznościową. Wręczane są wówczas sztandary przechodnie i proporce najlepszym
załogom- Ponadto organizowane są bale branżowe, galowe przedstawienia teatralne, okolicznościowe koncerty, specjalne imprezy sportowo-rekreacyjne itd. Niekiedy też dodatkowym akcentem obchodów są sympozja problemowe i sesje papularnonaukowe o określonej tematyce branżowej. Do udziału w tych wszystkich imprezach zapraszani są zarówno emerytowani członkowie wspólnoty zawodowej, jak też młodzież ucząca się w danym kierunku, czyli przyszli jej potencjalni członkowie.
W ostatnich latach zaobserwować można zjawisko kształtowania się zwyczaju obchodzenia świąt profesjonalnych również na płaszczyźnie życia rodzinnego. Jest to zjawisko świadczące o tym, iż święta profesjonalne ugruntowują się w naszej kulturze obyczajowej i sta-ją się jednym z istotnych jej składników.
Jedną z form obchodów niektórych świąt profesjonalnych stało się uroczyste przyjmowanie nowych kandydatów do wspólnoty zawodowej, czyli tzw. „pasowanie do zawodu". Obrzęd ten ma szczególnie bogatą oprawę u górników. Dla oddania atmosfery jego przebiegu najlepiej będzie oprzeć się na konkretnym przykładzie. Oto fragmenty opisu „barbórkowej” uczty piwnej, jaka miała miejsce w 1973 r. w Kombinacie Górniczo-Hutniczym Miedzi w Lubinie, podczas której miał także miejsce obrzęd „pasowania na gwarka”:
„Dwa długie rzędy stołów sosnowych (...) Na nich szpalery świec w łabędzich świecznikach (...) Zapach żywicy i tlących się dostojnie świec porusza wyobraźnię człowieka (...) Ma wrażenie, że nagle (...) przeniósł się w wieki dawniejsze (...) A cóż dopiero, gdy w półmroku dostrzeże siedzących po obu stronach stołu gwarków, jak jeden mąż odzianych w paradne mundury (...) Przed każdym gwarkiem przemyślny kufel piwa stoi (...) Kufle na razie puste (...) Gwarkowie