73866 X3e50dd746p47

3. Uwzględniając wyniki podane w tabl. 26 można postawić wniosek, że stosowanie mocnych zapraw w murach z bloków glinianych jest niecelowe, gdyż nieforem-ność i nieprawidłowość bloków wywołują w czasie obciążeń miejscowe dociski powodujące z kolei miejscowe miażdżenie bloków.

Wytrzymałość muru na zaprawie cementowo-głinianej 1 : 1,5 : 8 stanowiła zaledwie 35% wytrzymałości zaprawy, a wytrzymałość na zaprawie glinianej 42%.

Tablica 29

Współczynniki a otrzymane z badań

Filary na zaprawie	Rz	a
Cementowo-głinianej 1:1,5:8 Gliniano-piaskowej 1:1	16,64 10,10	0,44 0,40

4.6.5.1. Ustalenie współczynnika jednorodności murów z bloków glinianych. Oprócz wytrzymałości bloków i zaprawy na wytrzymałość murów z bloków glinianych mają wpływ czynniki nie uwzględniane przy projektowaniu, jak na przykład niecałkowite wypełnienie spoin zaprawą, odchylanie muru od pionu, źle obrobione powierzchnie stosowanych bloków itp., które mogą spowodować zmniejszenie nośności muru.

W związku z tym przy ustalaniu współczynnika jednorodności w przypadku murów z bloków glinianych na podstawie maksymalnych odchyleń w wytrzymałości nie można nie uwzględnić tych czynników.

Współczynnik jednorodności murów z bloków glinianych, ze względu na niewielką, ’iczbę prób, może być wyznaczony na podstawie maksymalnych odchyleń w wytrzymałości poszczególnych badanych filarów od wytrzymałości normowych przy uwzględnieniu ustalonych współczynników a, tj. według wzoru

R". =

100 + R_c

100 + caR_c

[11]

gdzie a = 3,3 (przy b = 0,3), a podano w tabl. 29.

Jak widać z tabl. 30, największe odchylenie w dół od wytrzymałości normowej filarów wyniosło 0,58 kG/cm², co stanowi 13,55%. Zatem współczynnik, jednorodności murów z bloków glinianych na zaprawach glinianych i cementowo-glinianych (słabych) wyniesie

W związku z tym, że budowy z gliny napewno nie będą zatrudniały robotników o wysokich kwalifikacjach zawodowych współczynnik jednorodności należy zmniejszyć przez zastosowanie mnożnika 0,80. Tak poważne obciążenie współczynnika wynika stąd, że budynki z gliny są wykonane przez robotników nie wykwalifikowanych.

Różnorodne czynniki nie'uwzględniane przy projektowaniu, jak na przykład niecałkowite wypełnienie spoin zaprawą, niedokładnie obrobione powierzchnie bloków, odchylenie konstrukcji od pionu, mogą spowodować znaczne zmniejszenie nośności muru. Ponieważ istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo jednoczesnego powstania wszystkich wymienionych usterek obniżających nośność, muru, wydaje się, że zastosowanie mnożnika zmniejszającego równego 0,90 wydaje się odpowiadać rzeczywistości.

Współczynnik jednorodności zatęm będzie równy

p, = 0,737 • 0,80 • 0,90 = 0,532

T a b 1 i c a 30

Odchylenia wytrzymałości uzyskanych z badań i wytrzymałości normowych

Nr filaru	Rz	Rm	K	Odchylenie kG/cm*	Odchylenia %
	1) zaprawa cementowo-gliniana 1:1,5:8
2—1	• 16,80	6,15	5,57 ,	H- 0,58	+ 10,40
2—2	17,13	5,37	5,71	— 0,34	— 5,95
2—3	16,80	5,82	5,57	+ 0,25	+ 4,49
2—4	16,20	5,40	5,51	— 0,11	— 1,99
2—5 ■ 2—6	17,40	6,41	5,79 .	+ 0,62	+ 10,70
	15,53.	5,82	' 5,17	+ 0,65	+ 12,55
	2) zaprawa gliniano-piaskowa 1:1
1—1	10,97	4,62	4,33	+ 0,29	+ 6,70
, 1—2	10,67	4,44	4,14	+ 0,30	+ 7,15
1—3	10,85	3,70	4,28	— 0,58	— 13,55
1—4	11,13	4,22	4,42	+’0,20	+ 4,54

4.G.5.2. Ustalenie współczynnika bezpieczeństwa dla murów z bloków glinianych.

Zakładając, zgodnie z programem, że największy możliwy współczynnik przeciążenia wynosi y = 1,15, łatwo jest wyznaczyć współczynnik bezpieczeństwa w przypadku osiowo ściskanych murów z bloków glinianych, który wyniesie

1,15    1,15

^S ~ |x ~ 0,532 ~ ^2,16

Aby uprościć przeliczenie można założyć, że podany współczynnik (słuszny oczywiście tylko dla murów z bloków glinianych na zaprawach glinianych i słabych ce-mentowo-glinianych) wynosi S = 2,20.

Należy stwierdzić, że zakres tego opracowania jest bardzo wąski i dlatego w celu dokładniejszego opracowania zagadnienia konieczne jest dalsze kontynuowanie badań, przy założeniu bloków o różnych wytrzymałościach i pełnym asortymencie stosowanych słabych zapraw budowlanych.

4.6.6. Tymczasowe wytyczne przy projektowaniu

Przy projektowaniu ścian z bloków glinianych na zaprawach glinianych i cemen-tówo-glinianych należy postępować według podanych wytycznych.

1. Wytrzymałość murów z bloków glinanych w zależności od wytrzymałości bloków j i zaprawy, przy wysokości kondygnacji do 3,5 m i grubości ścian d = 50^ era, powinna być określona na podstawie poprawionego wzoru prof. Oniszczyka

R=R

c

100 R_c

Too + aTT

[12]

gdzie: R_c — wytrzymałość bloków, Ry. — wytrzymałość zaprawy, a — 3,3, b — 0,3,

a.— 0,44 (w przypadku zapraw cementowo-glinianych), 0,40 (dla zapraw gli-niano-piaskowych).

2. Wytrzymałość bloków R_c wchodząca w skład wzoru [1] powinna być określona na .-podstawie średniej arytmetycznej wyników z badań co najmniej 6 szt. bloków