8
BA
Rys. 2.11
Przeniesienie wysokości wykonuje się metodą wcięć z dwóch baz, których wspólnym początkiem jest punkt przeniesienia B. Druga baza pozwala bowiem skontrolować poprawność pomiaru i rachunku. Ograniczymy się tu do rozwiązania zadania dla jednej bazy, gdyż rachunek dla drugiej jest analogiczny.
W odpowiedniej odległości od punktu B mamy koniec A pierwszej bazy, z którego widoczny jest punkt macierzysty K. Długość c bazy mierzymy taśmą lub, lepiej, dalmierzem. Różnicę AHba wysokości końców bazy uzyskamy stosując niwelację geometryczną albo (rzadziej) trygonometryczną. Na punkcie B mierzymy: wysokość iB osi poziomej teodolitu, kąt poziomy B oraz kąt pionowy a, do punktu macierzystego. Na punkcie A mierzymy: wysokość iA teodolitu, kąt poziomy A oraz kąt pionowy a2.
Przyjmiemy za lokalną powierzchnię odniesienia płaszczyznę przechodzącą przez centr punktu B i względem niej obliczymy dwukrotnie wysokość H'K, H"K punktu macierzystego K, korzystając z kątów pionowych a, i a2. Będzie więc
H'k = iB + a • tgot,
(2.92)
(2.93)
Hk = AHba + iA + b-tga2
gdzie a i b łatwo uzyskać z twierdzenia sinusów
c • sinA
sin (A + B)
c - sinB
sin (A + B)
Za ostateczną wartość HK wysokości punktu K w układzie lokalnym przyjmiemy średnią
2
(2.94)
którą utożsamimy z różnicą wynikmi i A/,,, punktów B i czyli |
K w układzie państwow |
Azhk |
(2. |
Ponieważ wysokość z„ punktu B w układzie państwowym można wyrazić wzór | |
ZB — ZK — Azbk |
(2. |
więc podstawiając tu (2.95) mamy | |
ZB = ZK |
(2. |
Analogiczny rachunek przeprowadzamy dla drugiej bazy i uśredniamy wyi końcowe.
Omówimy jeszcze sposób wyznaczenia różnicy wysokości AHua na podstm niwelacji trygonometrycznej (rys. 2.12).
Na punkcie przeniesionym B mierzymy: wysokość teodolitu i„ nad cenliem m kąt pionowy aB wierzchołka tyczki o znanej wysokości wA ustawionej na . i nii punktu A. Na podstawie tych danych obliczamy różnicę wysokości punktów it korzystając ze wzoru
AH'ba = iu + c • tga„ - wA (">
Podobnie otrzymamy AHab, uwzględniając obserwacje iA, wB, aA, wykonane | punkcie A
AH;b = iA + c • tgaA - wB (2.9
Jako wynik ostateczny bierzemy połowę różnicy
AU _ AHba — AHab (2.10
AHba--2-
Analogiczne postępowanie pozwala obliczyć różnicę wysokości końców drugi bazy. Jak widać, konieczny jest tu pomiar wysokości instrumentu i celu ustawionej: nad punktem A w przypadku, gdy cenlr jest niewidoczny.