konsultacje techniczne i szkolenie, jak i konkretną pomoc przy rozwiązaniu najtrudniejszych problemów technicznych związanych z produkcją tomu, a także zasadnicze dyskusje na temat rozwiązań wielu problemów ogólnych i szczegółowych.
Prace przy przenoszeniu i przekodowaniu tekstów wykonał Krzysztof Szafran. Istotna była w tym zakresie również pomoc Andrzeja Trybulca. W przepisaniu tekstów innych autorów na komputerze i ich redakcji technicznej wzięli udział: Dorota Kopcińska, Urszula Andrejewicz, a w największym stopniu — Mirosław Bańko. W redakcji niektórych tekstów pomógi Włodzimierz Gruszczyński, a także Marek Świdziński. Wszystkim im pięknie dziękuję.
Szczere podziękowania kieruję też pod adresem Działu Wydawnictw Filii UW w Białymstoku, który stwarza dla naszej działalności ogromnie życzliwą atmosferę i bardzo sprawnie wykonuje te elementy produkcji książki, które — przy przyjętym przez nas nie-tradycyjnym procesie wydawniczym — pozostały w jego kompetencji.
Zygmunt Saloni
31 lipca 19S9 r.
Z. Saloni (red.)
Sr ud i a 7 polskiej leksykografii współczesnej IH Białystok 19*9
Istnieją obiekty językowe, które kaidy na podstawie swych potocznych doświadczeń dotyczących użycia słów frazeologia, frazeologizm gotów jest spontanicznie określić jako „elementy frazeologii” pewnego języka, jako „frazeoiogizzny” • Przykładem najpewniej zupełnie niekontrowersyjnym może być polskie wyrażenie nie wylewać za kołnierz.
Na tego rodzaju obiektach językowych można dokonywać różnych obserwacji, takich, że odpowiednie zaobserwowane cechy wyznaczają zakresy bynajmniej nie pokrywające się ze sobą. Stwarza to natychmiast możliwość skorelowania z nazwą frazeologia, na razie powiązaną jedynie z konkretnymi „prototypami". szeregu pojęć niekoekstensjonalnych. w tej liczbie pojęć dysjunkcyjnych.
Wyliczmy główne właściwości, jakie rzucają się w oczy, kiedy się przyglądamy wyrażeniom w rodzaju me wylewać za kołnierz.
Po pierwsze, możemv zwrócić uwagę na to. że wyrażenie takie nie jest rezultatem
"V
połączenia jego części przez mówiącego jako twórcę indywidualnego tekstu potrzebnego mu w konkretnej sytuacji, lecz że jest przez niego reprodukowane jako gotowa, zastana całość. Jest to często przywoływana w rozważaniach nad frazeologią cecha „odtwarzalności” lub „stałośęi”.
Po drugie, w naszym wyrażeniu obserwujemy obecność części zewnętrznie identycznych z wyrazami występującymi też w innych połączeniach: w pewnym sensie chodzi więc i tu o „połączenie”. Ponieważ zaś ogólnie wyrazy występują faktycznie -.v pewnych ciągach
13