77378 IMG83 (8)

tvFb&?stA)c I^wfcfajg w fofcce ,<**gSL 75

bliskie naru—* człowieka postrzeganie obrazowe. Wyraz odbieramy jaka spccyfictny, indywidualny dla okrcilonego pojęcia znak' (Pę-

L*l** ' _    . .

Ijjgt tak jest.« dla dziecka słowo jest całością, to dlaczego tego nic wyko ęfgjom, tylko wbrew lofkt i_t juk sama autorka zauważa, wbrew naturze najpierw do ftotkowinia, potem do sylabizowania, zamiast od czytam* całościowego?

UaM«ttb spoadb dzieci zaczynają postrzegać wyrazy całościowo zwy-Śrśopero w tnectcj, czwarte! klasie szkoły podstawowej. Tymczasem Hanna OuUosokta-Bogmłswika osiągnęła ten rezultat u dzieci pięcioletnich, pro-adącaftoa w sdcołe sobotniej wychowania ojczystego w jednej z dzielnic Uw (twagt: spotkania jeden raz w tygodniu, a otoczenie zewnętrzne -Loognanena co dzień). Ponieważ z praktyki wiem, jak duże trudności z umie-confcią czytania mają współcześni gimnazjaliści, należałoby się zastanowić arp&tąi przyczyn tego stanu rzeczy nie jest błąd w nauczaniu czytania w polna sysinie edukacyjnym, a nie trudności typu dyslektycznego.

W iwierie powyższego, można postawić hipotezę, że w latach osiemdziesią-*»propwny edukacyjne zdominowała nieprawidłowo pojmowana dydakty-Usakmensuki czytania i kształcenia pojęć matematycznych. W konselcwen-’ PWobecnym kształcie szkoły, to głównie „dom* decyduje o osiągnięciach ***** as poziomie elementarnym.

r nSANlE -■ technika pisania i poprawne pisanie zgodnie z zasadami poi-^ortografii

^ykonywsne przez niektóre poradnie badania przesiewowe, polegające krótkim dyktandzie, wykazują, że większość uczniów popełnia pod-błędy ortograficzne w tak dużej ilości, że do dalszych badań kwalifiko-Hdńeci, które zrobiły co najmniej 12 błędów. Tymczasem ocenę niedo-^otri*^muW uczniowie, w których pracy pisemnej znajdzie się kilka ~ hudy poprawnej pisowni na zadowalającym poziomie arna co naj-dzieci w klasie. Na pytanie: feto w Polsce ma dobrze opanowane j^m*fra/iczac?, najbardziej prawdopodobna wydaje się odpowiedź: dys-7Z**'’ Potucwąi tego się od nich wymaga przed postawieniem diagnozy. r^r^Hący jest fakt, że większość przedstawicieli pokolenia dzisiejszych ik ^uz*^CHł> i pięćdztesięciolatków do dzisiaj nie ma problemów z ortografią ^{1 l|}^iiuc nic mogą się nadziwić temu, co czynią ich dzieci. Natomiast ^r°*kacecorm częściej podczas wywiadu mówią, że do tej pory mają mid-pisaniem* Czy co oznacza, że ich dzieci są .genetycznie Hi"*- A może przyczyna tkwi w sposobie nauczania ortografii, która zo-^:nitciuona w latach siedemdziesiątych? Zamiast wiciu doświadczeń z pi

ki