77621 kok4

Mmmm, ciekowe, jak powinnam się ubrać do gobine-tu lekarskiego?

Na czarno?

Tak, chyba tak.

Wabiki na chłopców?

0    tak, raczej tak. Chociaż z całą pewnością nie znajdę tam żadnych chłopców do zwabienia - poza doktorem Cudowniakiem. lo oznacza, że mogę udoskonalić swoją technikę przyklejania rzęs w bezpiecznych warunkach Krainy Zdechlaków.

Matko kochana. Właśnie pożegnałam się z doktorem Cudowniakiem. Niech Bóg ma w opiece jego i jego pacjentów, ale już nigdy, przenigdy nie wrócę do jego gabinetu — chyba że nieprzytomna i na noszach, lam jest normalne piekło na kółkach.

Przyszła cała masa jęczących i kichających chorych. Cud, jeżeli nie dostanę szkarlatyny albo jakiegoś strasznego choróbska starych ludzi.

Całymi godzinami nic, tylko jęki i jęki. Jak doktor Cu-downiak to znosi?

1    taki obrzydliwy zapach, pochodzący głównie od staruszków. Ciekawe, czy zmieszali sobie wodę po goleniu z naftaliną. Albo rosołem wołowym. Może istnieją perfumy Stary Dziad, które zrobiły furorę wśród starców i doprowadzają do szaleństwa wszystkie starsze panie? Które biorą się do robienia na drutach swetrów bez otworów na głowy.

Tak czy siak, nie zamierzam robić kariery w tym zawodzie. Nie jadę do Konga. I bardzo dobrze, bo i tak nie mogłam go znaleźć na mapie.

Och, tok się cieszyłam, źe znowu żyję i jestem wolna! Wolność, wolność! Miałam ochotę skakać po całej ulicy. 'Poza tym moje wabiła no chłopców przez cały dzień utrzymały się na miejscu i nie skleiły z dolnymi rzęsami.

W myślach śpiewałam sobie i jednocześnie kołysałam biodrami w rytm muzyki. Tak jak to radzili w książce.

Nagle rozległ się klakson przejeżdżającego samochodu i paru chłopaków krzyknęło coś w moją stronę. Pewnie sami kretyni, ale zawsze to jakiś początek. Teraz jeszcze tylko potrząsnę włosami i gotowe.

Zobaczmy... kołysu-kołysu, trzęsu-trzęsu, kołysu-koły-su, trzęsu-trzęsu. Super!!! A teraz jeszcze piece de* jak mu tam - oczy w dół, oczy w górę.

Kołysu-kołysu, trzęsu-trzęsu, dołu-góru, kołysu-kołysu. Jesssss!!! Udało się. Jestem Boginią Seksu.

Jeszcze raz, z uczuciem.

Kołysu-kołysu, trzęsu-trzęsu, dołu-góru...

- Ciao.

Ożeżjaciękręcę. Masimo!!! Na skuterze. Powiedział „ciao".

Podniosłam wzrok. Tak, to on.

- O, ciao - powiedziałam.

Ale super! Megaczad i pełny odlot. A nawet jeszcze bardziej, po prostu... zamknij się, mózgu, zamknij się!

Masimo dalej na mnie patrzył, jakby myślał, że w każdej chwili mogę zacisnąć powieki i pójść tańczyć.

- Co słychać? - spytałam.

Świetnie. Zachowałam się normalnie jak najbardziej normalna osoba na świecie. Albo i normalniej.

Pióce de... (fr.) - część, kawałek czegoś; trochę.