— 84
FUNKCJE TURYSTYKI
W miejscowościach o wyraźnie krótkim sezonie turystycznym wzrastają koszty utrzymania obiektów w pozostałej części roku. Dotyczy to zazwyczaj rejonów o niekorzystnych dla turystów walorach klimatycznych i niskich temperaturach, braku dni słonecznych, czyli walorów, które w sposób szczególny służą turystyce masowej, przynoszącej znaczące dochody. W miejscowościach turystycznych w okresie wysokiego sezonu wzrasta poziom cen, odbija się to w sposób niekorzystny nie tylko na turystach, ale bardzo często na ludności miejscowej, a szczególnie tej, która nie uzyskuje żadnych korzyści ze wzrostu ruchu turystycznego. Obniża się w ten sposób poziom życia tych osób. Wzrastają także koszty mieszkań, gruntów oraz wielu usług. Kryzysy ekonomiczne w regionach i na świecie w bardzo dużym stopniu wpływają na całą branżę turystyczną.
W niektórych krajach recepcyjnych pojawia się zjawisko „monokultury turystycznej” polegające na uzależnieniu się od sytuacji ekonomicznej i politycznej w krajach emisyjnych. Są kraje i regiony odwiedzane niemal wyłącznie przez turystów z kilku, zwykle bogatych krajów. W niektórych, szczególnie słabo rozwiniętych gospodarczo krajach, następuje redystrybucja zysków do krajów inwestorów. Ludność miejscowa oraz całe regiony poza miejscami pracy uzyskują często niestety tylko minimalne dochody z turystyki.
Dzięki turystyce następuje wzrost współpracy międzynarodowej w różnych dziedzinach, turystyka powoduje zbliżenie pomiędzy narodami, dokonuje się integracja na wielu płaszczyznach, rozwija się współpraca gospodarcza i polityczna. Pokonywane są napięcia, usuwane bariery. Dla wielu państw turystyka jest poważnym źródłem dochodu, dlatego mimo znacznych różnic i interesów politycznych, rządy wielu państw, widząc priorytet w turystyce, starają się dokonywać ułatwień w ruchu turystycznym. Podobnie jak w zakresie funkcji etnicznej, również w zakresie polityki turystyka uczy postaw patriotycznych, budzi świadomość narodową, ale jednocześnie poszerza horyzonty, nie odwracając uwagi od spraw ogólnoludzkich i ogólnoświatowych.
Dzięki korzyściom dostrzeganym w turystyce w zakresie polityki dokonuje się zmian w przepisach celnych, wizowych i przeprowadzaniu kontroli granicznych. Są kraje, którym szczególnie zależy na przyjazdach turystów. Dlatego na ten aspekt ruchu turystycznego zwracają szczególną uwagę.
Uczestnicy ruchu turystycznego kształtują wizerunek kraju za granicą, utrwalają wyobrażenie o danym kraju i jego mieszkańcach. Może mieć to pośredni wpływ na stosunek innych narodów do obywateli reprezentowanych przez daną grupę turystów.
Turystyka, zwłaszcza w XX wieku, wykorzystywana była do celów ideologicznych. Wykorzystywały ją różne systemy, od propagandy hitlerowskich Niemiec przez komunistyczne rządy bloku wschodniego po różnego rodzaju ideologie religijne i działalność rządów w różnych częściach globu. Niestety, nadal w niektórych państwach totalitarnych turystyka podporządkowana jest ideologii. Obywatele danego kraju ze względów politycznych lub ideologicznych nie mogą wyjeżdżać za granicę, jak również obywatele innych krajów nie są do nich wpuszczani.