83523 Podręcznik Zaręby7

Inwestowanie w infrastrukturę noclegowo-gastronomiczną powinno też iść w parze ze szkoleniem odpowiedniego personelu do obsługi nowych, wymagających i uświadomionych ekologicznie turystów. Potrzebni są piloci i przewodnicy o wysokich kwalifikacjach merytorycznych, z odpowiednią znajomością problematyki ekologicznej danego terenu, najlepiej pochodzący z regionów penetracji turystycznej. Nauczanie turystyki w szkołach średnich i wyższych musi być ściśle powiązane z zagadnieniami ochrony środowiska, organizowaniem zajęć z zakresu turystyki zrównoważonej, tak aby absolwenci takich szkół, przyszli menedżerowie i planiści, poznali najnowsze kierunki rozwoju rynku turystycznego, technologie proekologiczne w infrastrukturze, a także nie byli zwolennikami nieudanych koncepcji rozwoju turystycznego, które nie sprawdziły się w słynnych kurortach Alp i Morza Śródziemnego.

Istnieją dzisiaj sprzyjające warunki, aby podjąć kluczowe decyzje dotyczące długofalowej wizji rozwoju polskiej turystyki, która będzie godzić priorytety ekonomiczne, ekologiczne, społeczne i przestrzenne. Wymaga to sformułowania krajowej strategii zrównoważonego rozwoju turystyki, w której znajdzie należyte miejsce ekoturystyka. Zielona turystyka, powiązana z pokrewnymi jej formami gospodarowania, takimi jak rolnictwo małej skali i przetwórstwo, rzemiosło użytkowe i artystyczne oraz dodatkowymi formami zrównoważonej turystyki dostosowanymi do warunków danego regionu (np. agroturystyka, turystyka aktywna, zielone szkoły, turystyka uzdrowiskowa i przyrodolecznicza), może być ważnym stymulatorem rozwoju regionów Polski, których największym kapitałem jest przyroda, kultura i tradycje.