87806 my31
0

-    Międzyrządowa Konferencja do spraw Negocjacji Akcesyjnych

-    szczebel ministrów spraw zagranicznych - (prezydencja)

-    szczebel zastępców szefów delegacji

-    Stali Przedstawiciele Państw Członkowskich UE (COREPER)

-    Główny Negocjator lub,,,

-    Grupa robocza tis. rozszerzenia w Radzie UE

-    Zespół Negocjacyjny kraju kandydującego

Struktura negocjacyjna UE;

Rada UE

Komisja Europejska

-    przygotowanie i przedkładanie projektów stanowisk UE

-    organizuje spotkania konsultacyjne, eksperckie i wyjaśniające

-    prowadzenie screeningu

DC ENLARG (od 2000)

-    dawna DG 1A + IFAN = 12 zespołów

-    odpowiedzialność wertykalna i horyzontalna

-    Komisarz (ds, rozszerzenia) Gunther ¥erheugen

-    Dyrektor Generalny DG ENLARG Eneko Landaburu

-    Główmy Negocjator Francoise Gsudenzi (as, RP)

Parlament Europejski Rada Europejska

22.    Negocjacje akcesyjne* UE prowadzi:

-    Taskforce Komisji Europejskiej wspierany przez przedstawicieli wszystkich państw członkowskich

-    zespół negocjacyjny w imieniu Rady lJE wspierany przez Taskforce Komisji Europejskiej

* Negocjacje akcesyjne - proces rokowań określający warunki, na jakich państwo kandydujące przystąpi do Unii Europejskiej, prowadzone są przez Komisie Europejską oraz kraje członkowskie.

23.    Komisarz ds. Rozszerzenia w Komisji Europejskiej:

-    został powołany z chwilą rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych z państwami RRW w 1998 r. *

-    sprawami rozszerzenia zajmował się stałe Komisarz ds. Stosunków Zewnętrznych

-    został powołany wraz z Komisją J. San tera w 1995 r.

-    został powołany wraz z Komisja R, Prodiego w 1999 r, (tak mi się przynajmniej wydaje)

24.    Listy screeningowe* to:

-    zestawienie 30 stanowisk negocjacyjnych kandydata do UE do prowadzenia negocjacji akcesyjnych

-    zestawienie 30 obszarów (dziedzin) wydzielonych do prowadzenia negocjacji akcesyjnych

-    zestawienie aktów prawnych w 30 obszarach wydzielonych do prowadzenia negocjacji akcesyjnych

Uff

resning - przegląd prawa krajowego pod względem zgodności ze wspólnotowym dorobkiem mym: eiemont procesu akcesyjnego. Zasady screeningu określone w 1997 r. w Luksemburgu, a prowadzany jest w każdym z obszarów negocjacyjnych. Pierwszy screening poprzedza negoaacje,

10