83824 PICT0026 (9)

Piosenka na koniec kwietnia

Pamiętam rząd jabłek leżących przy ścianie przedmioty przestępowały wciąż z nogi na nogę Teraz krzesło jest całkiem spokojne służy do mszy i wierzy w witraże

Od nowa uczę się szybko zasypiać studiuję anatomię i oglądam wrony stadka wróbli na trakcie wypatrują wieści

Ktoś byt tu u mnie i chciał mnie przekonać mówił rozsądnie nie mogłem zaprzeczyć a c/eri tak długo wspinał się po ścianie aż zastygł patrząc sobie w popękane oczy

Miasteczko

Obok jest park, może szkoła, przechodzą ludzie w zabłoconych butach, drzewa kolorowe jak proporczyki, sterty liści i dzieci w nieładnych płaszczykach, podobne do jeży. Stalowe niebo przecina miasteczko na pół, zegar na wieży [niczym obosiecznymiecz.

(86)