89445 skanowanie0004 (22)

72

I d*UU|    dV,

72

lub gdy o>₀=-,

d²U₂ . ■ dU di² +2f“° dt

+ 2ft»₀    + col U₂ = ml U₂,

tzn. otrzymaliśmy równanie (4.27) członu oscylacyjnego, gdy C² 1 < 0, czyli ł?²(S; 4L.

Powyższe układy wykonane są na jednakowych płytkach montażowych zaopatrzonych we wtyki umożliwiające ich włączenie do układu pomiarowego za pomocą specjalnej podstawki. Sygnałem wejściowym jest napięcie U._t, a sygnałem \ wyjściowym zawsze napięcie U₂. Schemat blokowy stanowiska laboratoryjnego przedstawia rysunek 4.43.

Rys. 4.43. Schemat blokowy stanowiska laboratoryjnego

Układ pomiarowy składa się z generatora G dowolnego typu, umożliwiającego uzyskanie tzw. fali prostokątnej o regulowanej w szerokim zakresie częstotliwości, badanego członu podstawowego EB z podstawką, przetwornika A/C umożliwiającego zamianę ciągłych sygnałów x(ł) i y(t) na postać dyskretną, tzn. nieciągłą, punktową (w przypadku użycia komputera klasy IBM PC będzie to odpowiednia karta pomiarowa), komputera K dowolnej klasy z odpowiednim oprogramowaniem i monitorem M oraz alternatywnie drukarką D. Przewiduje się możliwość dołączenia dwukanałowego oscyloskopu 0_t który może zastąpić układ komputerowy bądź ułatwić wstępny wybór nastaw sygnału wejściowego (amplitudy oraz częstotliwości).

Z uwagi na możliwość zastosowania komputera dowolnej klasy instrukcja obsługi programu pomiarowego będzie dołączona do przygotowanego zestawu laboratoryjnego.