DIGDRUK00142469

6/ —

Szszęśliwa myśl błysnęła w głowie rzemieślnika. ,,Tak,“ mówił do siebie, „jutro pójdę do naszego kochanego Naczelnika, a on z pewnością mi dopomoże. “ Uszczęśliwiony wrócił do domu. „Zono, dzieci, rodzice zawołał, „Kościuszko jest w Warszawie. O teraz nie zginiemy z głodu, gdyż on nam dopomoże. “

. „Kościuszko powtórzyła cala rodzi ■la, a imię to było jakoby balsamem dla cierpiących, nowa siła wstąpiła W nieszczęśliwych, gdyż uśmiechnęła ^s'ę im nadzieja szczęliwszej przyszyci. Żona aż na p*ół ozdrawiała, dzieei cieszyh się, że wkrótce dodaną chleba. Wieczorem usnęli wszyty snem spokojnym, a w nocy śni się wszystkim o Kościuszce. Rychło rano przed wschodem j^ońca poszedł rymarz do Kościusz który już siedział przy pracy. >ał zaiste bardzo wiele zatrudnie-^r'^la, gdyż Ojczyzna powierzyła mu